هر انچه باید در مورد بیماری های درختان سیب بدانیم و راه های مبارزه با انواع بیماری های درخت سیب

بیماری های درختان سیب و راه های مبارزه با انواع آن

به طور کلی بیماری های درخت سیب را می توان به چهار دسته تقسیم کرد:

الف – بیماری های قارچی.

ب – بیماری های باکتریایی.

ج – بیماری های ویروسی ناشی از میکوپلاسمها.

د – بیماری های فیزیولوژیکی.

بیماری های قارچی درخت سیب

پوسیدگی های ریشه درخت سیب

بیماری های پوسیدگی ریشه به علت هجوم عامل بیماری قارچی به سیستم ریشه ای نبات دارای میزبان های زیادی می باشد، این قارچ ها به دلیل اینکه اغلب علاج ناپذیر هستند، خسارات شدیدی به درختان و بهره وری خاک می رسانند. بیماری با نوعی ضعف درخت بروز کرده که نخستین درخت، مرکز انتشار و گسترش بیماری به شمار می رود.

نشانه های بیماری درخت سیب

نشانه های بیماری به صورت متوالی ظاهر شده و به ترتیب زیر بروز می کنند:

کاهش رشد شاخه ها
ظهور برگ های کوچک و زرد رنگ به صورت پراکنده بین شاخه ها
افزایش میزان زردی برگ ها و ریزش پیش از موعد آن ها در فصل تابستان
ریزش گل و میوه و کوچک ماندن میوه ها
تغییر رنگ پوست درختان به قهوه ای تیره پوسیدگی
اغلب تأثیراتی روی درخت به جا می گذارد که با بروز پوسیدگی، ریشه های اصلی و فرعی درختان نمایان تر می شود از آن جمله ترکیدن پوست.
قهوه ای شدن پوست ریشه ها و تیره و سیاه شدن تدریجی آن ها
حضور ریشه های میسلیومی بین پوست و ناحیه چوبی ریشه ها و تشکیل لایه های سفید و مسطح که به نوبه خود شامل هیف های موازی و مجاور یکدیگر می باشند در ریشه های ضخیم تر، لایه های میسلیومی تشکیل لایه هایی شبیه برگ های نخل می دهند که رشته های میسلیوم قارچ عامل بیماری ابتدا ریشه های مویین و جوانتر را مورد حمله قرار داده و بعد به طرف ریشه اصلی توسعه یافته و تا محل طوقه نبات پیشرفت می کند.
تغییر و تبدیل بافت چوبی ریشه ها به یک توده الیاف فیبری نرم

خصوصیات عوامل بیماری پوسیدگی ریشه درخت سیب

قارچ های عامل پوسیدگی که معمول ترین آن ها (Armillarie millea) است، دارای خصوصیات و ویژگی های مشترک زیر هستند:

هجوم به درختان متعدد و مبتلا کردن آن ها
نفوذ قارچ ها به درون میزبان از طریق محل زخم
دوام زیاد فاز میسلیومی قارچ های عامل پوسیدگی و رشد بالای رشته های میسلیومی این قارچ ها از لحاظ حجم و اندازه و بدین ترتیب می توانند ریشه های درختان دیگر را نیز مبتلا سازند
محدود شدن هجوم قارچ و آلودگی گیاهان به سیستم ریشه و طوقه
تکثیر و رشد قارچ های عامل پوسیدگی بر روی چوب های مرده ریشه
مشکل بودن مبارزه با این قارچ ها که باید خاک محل آلودگی و رشد قارچ با مواد قوی ضدعفونی گردد.با بررسی و دقت و مبسوط ریشه ها، می توان انواع پوسیدگی ها و عوامل مولد آن را مشخص نمود
پوسیدگی آرمیلوآگاریک که براثر فعالیت قارچ ( Armilarie Mallea ) صورت می گیرد، بسیار رایج بوده و میسلیوم قارچ در این بیماری در زیر پوست و به شکل لایه های سفید مسطح و متراکم دیده می شود. میسلیوم قارچ به سرعت به قطعه های شاخه قهوه ای رنگی تبدیل یا تغییر شکل می دهد، که در این شکل اغلب شبیه بند کفش بوده و به نام ریزومورف نامیده می شوند.

تاثیر ریزومورف ها بر ریشه ها

این ریزومورف ها، باعث آلودگی و انهدام ریشه ها شده و از درختی به درخت دیگر انتقال یافته و تغییر مکان میدهد. در فصل پاییز، کلاهک های قارچ با قطری حدود cm 15 – 10 از پای درختان آلوده بیرون می آیند که معمولا این کلاهک ها به صورت انبوه و درهم فشرده با رنگ تقریبا زرد یا عسلی هستند.

پوسیدگی نمدین یا پشمین در اثر فعالیت قارچ ( Rosellinia Necatiriz ) صورت می گیرد. میسلیوم این قارچ، زیر پوست و به شکل لایه ای سفید با تراکمی نسبتا کم دیده می شود که لایه های مذکور بر اثر تجمع قطعات میسلیوم با ظاهری کرکدار تشکیل شده که ابتدا سفید رنگ و سپس به رنگ قهوه ای در می آیند.

در صورتی که رطوبت محیط کافی باشد، میسلیوم تولید گلوله های کاکل مانند سفید رنگی می نماید. در پوسیدگی قارچ مولد موریل ( Morile ) که میسلیوم های آن به رنگ سفید و بسیار کم است، اندام باردهی قارچ شبیه میخ هایی با پایه های زرد رنگ و با انتها یا سرگرد و به رنگ تیره می باشد.

روشهای مبارزه با عوامل بیماری پوسیدگی ریشه درخت سیب

چون قارچ های عامل پوسیدگی به سهولت برای مدت طولانی می توانند در خاک باقی بمانند توصیه می شود از کاشت مجدد گیاهان در زمینها و مناطقی که قبلا دارای درختان و گیاهان مبتلا بوده اند جدا خودداری شود.

پس از ریشه کن کردن درختان مبتلا، باید تمامی اندامها و قسمت های ریشه و طوقه درخت مبتلا جمع آوری و سوزانده شود و سپس خاک محل کاملا ضدعفونی گردد.

برای جلوگیری از آلودگی باغ و کاستن احتمال خطر آلودگی، توصیه می شود، برای ایجاد باغ از زمین هایی باخاک های کاملا سالم و زهکشی شده استفاده نمایند. به علاوه، از احداث باغ در بقایای جنگلی و باغ های قدیمی با باغ های انگور جدأ اجتناب شود.

لکه سیاه درختان سیب

لکه سیاه نیز از بیماری های رایج درختان سیب می باشد. این بیماری به علت وارد آوردن خسارات شدید به میوه ها، باعث کاهش بازار پسندی میوه می گردد. قارچ مولد بیماری (Venturia Inaequialis ) نام دارد.

نشانه های بیماری لکه سیاه سیب

اثرات بیماری روی برگها
اثرات بیماری بر روی گلها
اثرات بیماری بر روی میوه ها
اثرات بیماری بر روی شاخه های جوان

اثرات بیماری لکه سیاه سیب روی برگ های درخت سیب

در سطح فوقانی برگ ها و امتداد رگبرگ های ضخیم تر، لکه های کوچک مدور و کدری پدیدار می شوند که به تدریج بزرگتر شده و قطرشان به cm 1- 0.5 میرسد. رنگ لکه ها زیتونی است که در ابتدا ظاهری نرم و مخملی داشته، سپس به رنگ قهوه ای تیره در می آیند. لکه های اولیه معمولا بزرگتر بوده ولی شمارشان اندک است اما لکه های ثانویه کوچکتر بوده و با تعداد زیادتری بروز می کنند. پس از مدتی لکه ها به هم پیوسته و محدوده بزرگتر و متغیری را آلوده می سازند که با بروز لکه ها و آلوده شدن برگها بافت آنها نیز نکروزه شده و برگها می افتند.

اثرات بیماری لکه سیاه سیب بر روی برگ های درخت سیب

لکه های قهوه ای رنگی در انتهای کاسبرگ و برآمدگی های تخمدان ها یا روی دمگل های سبز پدیدار می شوند سپس شکوفه های خشک شده و می افتند.

اثرات بیماری لکه سیاه سیب بر روی میوه های درخت سیب

میوه ها در تمامی مراحل خود نسبت به بیماری حساس بوده و حتی در صورت هجوم زودرس قارچ ریزش می نمایند، اما میوه هایی که نسبتا دیر مورد تهاجم و آلودگی قرار می گیرند به واسطه به وجود آمدن لکه های سیاه با حاشیه ای قرمز بر رویشان، ظاهری غربالی به خود گرفته و غیرقابل عرضه و فروش می شوند.

بافت های مرده اپیدرم میوه، ترک خورده و محل رخنه و نفوذ برای ورود عوامل بیماری زای دیگر به ویژه عوامل پوسیدگی فراهم می شود.

اثرات بیماری لکه سیاه سیب روی شاخه های درخت سیب

در مراحل اولیه آلودگی، اثرات آلودگی بر روی شاخه های جوان شبیه برگ هاست که بعدا به شکل جوش هایی که به وسیله پوست شاخه ها پوشیده شده اند در می آیند.

جوش های مذکور سرباز کرده و بدین ترتیب لکه های نرم و مخملی شکلی به رنگ قهوه ای ظاهر می شوند، که همان اندامهای باردهی قارچ یا کنیدی ها هستند.

چرخه زندگی لکه سیاه درخت سیب

قارچ، دو مرحله با دو فاز متمایز را پشت سر می گذارد:

الف- فاز پارازیتی

ب- فاز ساپروفیتی

میوه ها با شاخه های جوان زندگی را می گذراند.

الف – فاز پارازیتی

در طول این مدت میسلیوم قارچ زیر کوتیکول برگ هاو میوه هایاشاخه های جوان زندگی را می گذراند.

ب- فاز ساپروفیتی

که در این فاز میسلیوم پس از مرگ برگ، شروع به پیشرفت و ورود به بافت های پارانشیمی می کند.

زمستان گذرانی بیماری لکه سیاه سیب

– به صورت پرتیس در برگ های مرده و افتاده در پای درختان در فصل پاییز

– به صورت میسلیوم و کنیدی بر حسب مورد در لکه های روی شاخه ها و در زیر فلس با پوشش جوانه های رویشی درخت

پرتیس ها با شروع بهار رشد کرده و در طول بارندگی های بهاری، آسکوسپورهای خود را خارج می کنند. آسکوسپورها به نوبه خود به وسیله باد روی اندام های حساس درخت ( برگ ها، گل ها و میوه های جوان ) مستقر شده و قادرند در قطرات آب شروع به جوانه زنی و رشد نمایند.

هیف های رویشی آپروسوریم متورم شده و با گذر از کوتیکول در زیر آن قرار می گیرند و در واقع، بدین صورت آلودگی درخت را فراهم می آورند. به تدریج هیفای، رویشی، منشعب و تبدیل به میسلیوم می گردند که در واقع این مرحله آغاز آلودگی تلقی می شود.

زمان ظاهر شدن لکه ها

ظهور لکه ها حدود ۲۰ روز بعد از رخنه قارچ ( بسته به شرایط آلودگی ) صورت می گیرد. این لکه ها با گذشت زمان از کنیدیوفورهای کوتاهی پوشیده که عامل کنیدی هستند.

کنیدی ها در صورت وجود رطوبت کافی و آب از یکدیگر جدا شده و به واسطه باد و باران روی اندام های سبز درختان دیگر منتقل می شوند و آلودگی ثانوی اندام های مختلف درختان را فراهم می سازند. به طوری که حدود ۲۰-۱۵ روز بعد از آن لکه های جدید بیماری برروی آن ها پدیدار می گردد.

خسارت ناشی از بیماری هر چند به شرایط آب و هوایی منطقه بستگی دارد ولی چنانکه آلودگی مقارن با باز شدن برگ ها و افزایش سطح سبز گیاه باشد، میزان آن بیشتر و خطرناکتر خواهد بود. به علاوه بارندگی، مه و شبنم های پاییزی باعث سهولت آلودگی های دیررس و خطرناکی می شوند که اغلب بر حسب مناطق کشت پدید می آیند.

روش های مبارزه با بیماری لکه سیاه سیب

برای مقابله با بیماری لکه سیاه سیب از واریته هایی که حساسیت کمتری دارند استفاده نمایند از جمله آن ها، می توان از رانت خاکستری کانادایی، رانت مانس یا بوسکوپ و از واریته های مقاومی چون پریام، پریماو فلورینا یا کرینا که از هیبریداسیون با درختان سیب تزیینی و نسبتا مقاوم آمریکایی حاصل شده اند استفاده نمایند. باغداران باید در فصل پاییز تمامی برگ های مبتلا و افتاده در پای درختان را جمع آوری نموده و دفن نمایند و بدین ترتیب موجب کاهش منشاء بیماری گردند.

جلوگیری از انتقال و استقرار بیماری لکه سیاه

– سمپاشی به منظور پیشگیری و جلوگیری از ورود بیماری پیش از اولین آلودگی ها با املاح مسی به میزان hl/gr 250، کاپتان به میزان hl /gr 150 یا فولیل به میزان gr/hl 100 البته در مورد واریته های حساس به مواد حسی نباید از این گروه مواد شیمیایی استفاده کرد.

– سمپاشی به منظور درمان با قارچ کش های مجاز، مانند: بنومیل به میزان gr / hl 30، کرباندازیم به همان میزان و تیوفانات متیل به میزان gr/hl 70. برحسب توالی و تکرار و همچنین طولانی بودن مدت ایام بارندگی بهاره و شرایط اقلیمی هر منطقه، باید بین اقدامات مبارزه و سمپاشی برای مبارزه با قارچ وقفه گذاشت. در صورتی که خروج و انتشار آسکواسپورها پایان یافته باشد بایستی به این اقدامات خاتمه داد.

۳- سفیدک سیب

سفیدک سطحی سیب نیز مانند بیماری لکه سیاه از بیماری های شایع باغ های سیب و همچنین از بیماری های خطرناک درختان سیب محسوب می شود. عامل بیماری قارچ ( Podosph Aera eucotricha ) است.

نشانه های بیماری سفیدک سیب

1- نشانه بیماری روی جوانه ها

۲- نشانه بیماری روی شاخه ها

3- نشانه بیماری روی برگ ها

۴- نشانه بیماری روی گل ها

۵- نشانه بیماری روی میوه ها

۱- نشانه های بیماری سفیدک سیب روی جوانه ها

جوانه ها که با شروع فصل مبتلا می شوند، معمولا جوانه های آلوده کوچکتر از جوانه های سالم هستند. بعضی از جوانه های مبتلا نابود شده و می میرند. جوانه های انتهایی برخی شاخه ها، ظاهری ژولیده داشته و پوشش آنها به دشواری شکفته و باز می شوند.

۲- نشانه بیماری سفیدک سیب روی شاخه

قارچ مولد سفیدک که عموما روی شاخه های یک ساله و تازه رشد و پیشرفت می کند باعث تولید میسلیوم هایی می شود که شاخه ها را همانند پودرهای سفیدی می پوشاند در نتیجه فعالیت قارچ و میسلیوم های آن، رشد و نمو شاخه ها را متوقف و نوعی پژمردگی در آنها ایجاد می کند. عدم یا کاهش رشد شاخه ها با نقطه هایی سیاه رنگ ظاهر می گردند.

٣- نشانه بیماری سفیدک سیب روی برگ ها

روی هر دو سطح فوقانی و زیرین پهنک برگ ها، لکه های سفید آردی شکلی ظاهر شده که به تدریج به تمامی شاخه ها انتقال می یابد. برگ های مبتلا پیچیده و ضخیم شده و رشدشان متوقف می گردد، سپس برگ های آلوده به دور خود پیچیده و قاشقی شکل می شوند.

در هوای گرم و خشک تابستان روی برگ های مبتلا، نقش هایی پدیدار می گردد و سپس برگها شکاف برداشته و به رنگ قهوه ای در می آیند و بالاخره پیش از موقع ریزش می نمایند.

در فصل تابستان آلودگی های ثانوی حاصل از رشد اسپورهای بهاری باعث تولید لکه های مدور و گاه بی نظمی می شوند که به صورت مبهم و غیر محدود و به رنگ سفید مملو از گردهای آرد مانند می باشد.

4- نشانه بیماری سفیدک سیب روی گل ها

گل ها و شکوفه های مبتلا تقریبا به صورت پژمرده هستند. میسلیوم پس از انتقال به گل وارد تخمدان و کاسبرگ های گل می شود.

گل های مبتلا دارای ظاهری گردآلود و سفیدرنگ بوده، رشد و نمو بسیار کند و بطنی و ضعیف و کوچکتر از گل های سالم می باشند، بالاخره این گونه گل ها به بار نشسته اما تولید میوه نمی کنند.

۵– نشانه بیماری سفیدک سیب روی میوه ها

آلودگی میوه ها معمولا نسبت به شاخه ها و برگ ها کمتر انجام می گیرد، اما در میوه های آلوده میسلیوم قارچ قادر است تمام سطح میوه را بپوشاند. آلودگی میوه های جوان موجب ریزش و سفیدشدن رنگ میوه ها می گردد.

این آلودگی در طول دوره رشد میوه موجب تشکیل لایه نمدین سفید رنگ بر روی آنها شده و متعاقب آن حالت چوب پنبه ای در اپیدرم میوه ظاهر می گردد. گاهی این حالت چوب پنبه ای، باعث تغییر شکل موضعی میوه ها نیز می شود.

در درختان آلوده میزان فاصله برگ های تنگ شده و شاخه ها، نیمه عریان و گرد آلود می شوند به طوری که ظاهر درختان کاملا مشخص و از فاصله نسبتا دور قابل تشخیص هستند.

چرخه زندگی بیماری سفیدک سیب

قارچ مولد سفیدک سطحی، از قارچ های خارجی یا اکتوفیت می باشد که رشته های میسلیومی آن روی اندام های سبز گیاه استقرار یافته و به کمک آلات مکنده خود را نگه می دارند.

با شروع فعالیت رویشی درخت در بهار میسلیوم قارچ که زمستان را در لابلای فلس های جوانه ها گذرانده، فعالیت خود را آغاز می کند که این فعالیت زودرس میسلیوم های قارچ موجب مرگ جوانه های انتهایی شاخه ها، عدم گلدهی و انهدام جوانه های جانبی می شود.

میسلیوم در فصل بهار به سرعت به دمگل، کاسبرگ و گره های شکوفه ها هجوم می برد که در این ناحیه، کنیدی های نخستین قارچ تولید می شوند. با آغاز اسپوردهی قارچ، اولین آلودگی ناشی از این اسپوردهی در درختان باغ پخش می شود. کنیدی های مستقیما وارد جوانه ها نمی شود بلکه پس از پخش و انتشار در محیط ابتدا در قسمت زیرین پهنک برگ های بسیار جوان مستقر شده و به محض اینکه دمای محیط به C 32 – 10 رسید متورم شده و جوانه می زنند.

رشته های مسیلیوم به روی دمبرگ ها رفته و از این طریق در هنگام تشکیل جوانه ها به آنها نفوذ می کنند. پوسته رویی جوانه ها با بسته شدن خود، موجب حفاظت و تأمین حرارت لازم جهت زمستان گذاری قارچ می شود.

زمان ظاهر شدن رشته های سفید رنگ

در اواخر فصل بهار، ساقه ها و شاخه هایی بر روی درختان آلوده ظاهر می شوند که تمام برگ های آنها پوشیده از رشته های سفیدرنگ هستند. به وجود آمدن این شاخه ها، نتیجه فعالیت چشم ها و جوانه های انتهایی آلوده آن هاست که از سال پیش آلوده شده و محل رشد میسلیوم می باشند. کنیدی هایی که روی این برگ ها تولید شده اند به وسیله باد انتشار یافته و موجب ایجاد آلودگی های ثانوی می شوند.

شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب، آسمان ابری خواه همراه با باران های لطیف بهاری یا بدون باران مناسب ترین شرایط آب و هوایی جهت رشد و انتشار قارچ می باشد و برعکس، باران های تند و شدید باعث شسته شدن کیندی ها و توقف رشد آن ها می گردد. کیندی های این قارچ می توانند در رطوبت زیاد هوا، روی سطح خشک برگ ها نیز رشد کنند. وجود قطرات آب برای رشد و نمو آن ها ضروری نیست.

روش های مبارزه با بیماری سفیدک سیب

باغداران می توانند از واریته های مقاومتر و با حساسیت کم نسبت به بیماری سفیدک در احداث باغ خود استفاده کنند، از آن جمله: واریته قرمز لبنانی، مانس، کلوشارد، مک انیتاش و وینه ساپ در هرس های زمستانه باغداران لازم است تمامی شاخه هایی را که جوانه های مبتلا دارند قطع کرده و از بین ببرند. به محض مشاهده اولین نشانه های بیماری، باید تمامی اندام های مبتلا ( شاخه های جوان و جوانه ها و …) را قطع نموده و بسوزانند تا از آلودگی های ثانوی جلوگیری گردد.

پیشگیری و درمان بیماری سفیدک سیب

– سمپاشی های زودرس مابین شکفته شدن جوانه ها و تشکیل میوه ها

– سمپاشی های مکرر به فاصله ۸_۷ روز با مواد قارچکش ضد سفیدک

دینوکاپ به میزان gr/hd 25، بینا پاکریل به میزان gr/hl 50، بو پیریمات به میزان gr/hl 10 کینو متیونات به میزان gr/hl 7.5 و مخصوصا گوگرد و تابل به مقدار gr/hl 600.

لازم به یادآوری است که اشکال اصلی گوگرد و خاصیت گیاه سوزی آن در دماهای بالای 25درجه سانتیگراد بر روی بعضی از واریته های گیاهان است.

۴- پوسیدگی طوقه سیب ناشی از قارچ ( Phytophtora )

این بیماری که در مناطق شمال اروپا بسیار شایع است، در کشور فرانسه کمتر از شانکر مشترک سیب و گلابی دیده شده است. .

قارچ مولد بیماری، ( Phrtophthora Cactorum ) نام دارد.

نشانه های بیماری پوسیدگی طوقه سیب

در اثر آلودگی به بیماری شانکر فیتوفاتورایی به تدریج از قدرت رویشی درخت و همچنین رشد شاخه های باریک و سرشاخه ها کاسته شده و درخت، ظاهری ضعیف و پژمرده به خود می گیرد.

پوست درخت در ناحیه طوقه به رنگ تقریبأ بنفش در آمده و ترک برمی دارد، سپس پوست این ناحیه به شکل اسنفجی و مرطوب در می آید و بوی زننده ای از آن متصاعد می شود و بالاخره درخت نابود شده و می میرد.

چرخه زندگی بیماری پوسیدگی طوقه سیب

قارچ روی ریشه های فرعی و باریکتر رشد کرده و به سمت طوقه درخت هجوم می برد، سپس از این طریق سیستم های ریشه ای از درختی به درخت دیگر انتقال یافته و انتشار می یابد. باران های زیاد و رطوبت بالای خاک رشد و نمو این قارچ را تسریع می کند.

روش مبارزه بیماری با پوسیدگی طوقه سیب

– استفاده از نهال های پیوندی و پایه های مقاوم نسبت به بیماری – تزریق محلول اتیل فسفیت آلومینیوم به خاک پای درخت و طوقه آن به وسیله انژکتورهای مخصوص

۵- بیماری مونیلیوز شکوفه سیب یا بیماری مومیاییی میوه سیب

این بیماری که در درختان میوه هسته دار شایع است روی درختان سبب نیز موجب خسارات اقتصادی نسبتا محدود می شود، اما چنانچه این بیماری قارچی مقارن با شکفتن شکوفه درختان سیب باشد، باعث ایجاد خطرات جدی در محصول سیب خواهد شد.قارچ مولد بیماری ( Monilia Laxa ) نام دارد.

نشانه های بیماری مونیلیوز شکوفه سیب

قارچ عامل بیماری موجب قهوه ای شدن گلبرگ ها شده و بدین سان گل های درخت خشک می شود و مدت نسبتا طولانی به طور آویزان بر روی درخت می مانند، سپس بر روی آن ها زادآوری پاتوژن پدیدار می گردد.

سپس، قارچ از طریق شکوفه ها وارد شاخه شده و باعث قهوه ای شدن رنگ آن ها می شود. ناحیه انتهایی این شاخه ها، به خاطر فعالیت قارچ در جوانه انتهایی آنها خشک شده و شانکر حلقه ای به دور دستجات شکوفه های شاخه هایی آلوده به وجود می آید.

نشانه های بیماری با نشانه های شانکر مشترک، بسیار مشابه بوده ولی در بیماری مونیلیوز جوانه های گلده تولید شده نسبتا گردتر و رنگشان نیز خاکستری می باشد.

بر روی میوه های آلوده نیز لکه های قهوه ای رنگی به وجود می آید که گوشت زیر آن به سرعت تخریب شده و فاسد می گردد، سپس به تدریج بر روی آنها برآمدگی های مایل به خاکستری بر روی دوایر متحدالمرکز دورتادور نقطه آلودگی به وجود می آید.

چرخه زندگی بیماری مونیلیوز شکوفه سیب

قارچ ( Monilia Laxa)، در میوه های آلوده با محل شانکرهای شاخه ها زمستان را گذرانده و در فصل بهار بالشتک های مولد کنیدی ها باعث آزادشدن کنیدی ها می شوند و بدین ترتیب آلودگی های اولیه روی دسته های شکوفه پدید می آید. آلودگی های ثانوی در طول تابستان به وسیله اسپورهای تشکیل شده روی میوه ها انجام می گیرد.

روش های مبارزه بیماری مونیلیوز شکوفه سیب

اجتناب از کشت واریته های حساس مثل: گرافی اسمیت.
احداث باغ در محل هایی که خاکشان رطوبت بالایی ندارد یا در صورت داشتن رطوبت بالا نسبت به زهکشی خاک ها اقدام نمایند.
قطع شاخه های آلوده و معدوم کردن آنها در فصل بهار
شستشوی محل شانگرهای روی تنه و همچنین ضدعفونی با محلول های
قارچ کش
سمپاشی با محلول های قارچکش مسی در طی مراحل جداگانه برحسب هجوم

قارچ و گسترش بیماری که با محلولهایی مثل قارچ کش های زیر انجام می گیرد:

فون پیل به میزان 100gr/hl
کرباندازیم به میزان30gr/hl
بنومیل به میزان 30gr/hl

۶- بیماری پوسیدگی میوه سیب

در باغ های سیب، قارچ های متفاوتی میوه ها را آلوده ساخته که می توانند در طول مدت انبارداری به رشد و نمو خود بر روی میوه ها ادامه دهند و خسارات قابل ملاحظه ای به آنها وارد سازند.

7- بیماری میلدیومی سیب

این بیماری امروزه از لحاظ رسیدگی بیشتر به باغ ها و دقت در میوه چینی، خسارات کمتری نسبت به گذشته به میوه های سیب وارد می سازد. قارچ های مولد این بیماری، دو قارچ بنام های ( Phytophthora Cactorum ) و ( Phytophthora Sytingae ) می باشند.

نشانه های بیماری میلدیومی سیب

بر روی سیب های زرد و سبز لکه هایی با حاشیه نامشخص که هاله ای شفاف و شیشه ای آنها را احاطه کرده، پدیدار می گردد. روی سیب های قرمز، این لکه ها به رنگ قهوه ای تیره دیده میشود.

در برش میوه های آلوده سیب به این بیماری، لکه های قهوه ای رنگی نمایان می شود که ضمن توسعه و پیشرفت به درون و اعماق بافت گوشتی، موجب تخریب و فاسدشدن بافت مذکور نیز می شوند.

اگر این گونه میوه ها انبارهای میوه و سردخانه ها نگهداری شوند، به سرعت فاسدشده و علایم پوسیدگی و لهیدگی را به وضوح بروز خواهند داد. نفوذ عامل بیماری زا یا پاتوژن به درون میوه از طریق محل زخم یا روزنه انجام می گیرد.

روش های مبارزه با بیماری میلدیومی سیب

– اجتناب از کاشت واریته ها حساس مثل: سیب زرد لبنانی

– انجام به موقع برداشت محصول و اجتناب از به تعویق افتادن بیش از حد در چیدن میوه ضمنا از چیدن میوه در روزهای بارانی بایستی جدا خودداری شود.

– اجتناب از تأخیر در انتقال محصول به سردخانه

– با دو یا سه بار سمپاشی به فاصله هر 15 روز یکبار پیش از برداشت محصول با محلول هایی از قبیل کاپتان به میزان gr/hl 150 و کاپتافول به میزانgr/hl 100 می توان احتمال آلودگی را کاهش داد.

۸- بیماری پوسیدگی خاکستری سیب

( Botrytis ) از قارچ های شناخته شده و در باغ های انگور، سبزیجات و نیز گل ها و محل پرورش گل ها شایع می باشد. این قارچ گاهی نیز باعث ایجاد آلودگی هایی در ناحیه جوانه های سیب می شود.قارچ مولد بیماری ( Botrytis Cinerea ) نام دارد، که رشد و نمو آن در طبیعت به وفور انجام می پذیرد.

نشانه های بیماری پوسیدگی خاکستری سیب

مقارن با گلدهی درخت سیب، اسپورهای قارچ به وسیله باد به گل ها منتقل شده و روی آنها شروع به رشد و نمو می کنند. میسلیوم ابتدا روی قسمت های نر گل که پیش از موعد پژمرده شده اند رشد کرده، سپس از طریق میله های پرچم به قاعده کاسبرگ ها منتقل می شود.

در ناحیه چشم میوه نکروز، سطحی قهوه ای رنگ و خشک با حاشیه ای کاملا واضح پدیدار می شود که به آرامی در چشم با کنار آن به رشد خود ادامه می دهد.

میوه بدینسان قدرت رشد طبیعی خود را از دست می دهد. بافت های ناحیه زیرین لکه، فاسد و قهوه ای رنگ شده و عصاره ترشی از آن به خارج ترشح می شود.برروی میوه های آلوده ای که در سردخانه نگهداری می شوند، گاهی بیماری توسعه یافته و به صورت پوسیدگی نرم در می آید.

بر روی چنین میوه های سیب به شاخه ها نیز حمله نموده و زخم هایی روی آن ها به وجود می آورند که این زخم ها به صورت ترک هایی بر روی پوست شاخه ها خودنمایی می کنند.

روش های مبارزه پوسیدگی خاکستری سیب

مبارزه خاصی برای مقابله با این بیماری وجود ندارد. در فصل بهار پس از افتادن گلبرگ ها، با قارچ کش هایی از دسته بنزیمیدازول ها درختان را سمپاشی نموده که در صورت بالا بودن رطوبت سمپاشی تکرار می شود.

۹-بیماری کلوسپوریوز سیب

عامل این بیماری، دوقارچ به نامهای : ( Gloeosporium Fructingenum ) و ( Gloeosporium Perennas ) است، که از طریق روزنه های هوایی وارد میوه های سیب شده و موجب آلودگی آن ها می شوند.

نشانه های بیماری کلوسپوریوز سیب

در صورت حمله قارچ ( Gloeosporium Fructingenum ) لکه های قهوه ای رنگ نامنظم و مدوری روی میوه ها پدیدار می شود. مرکز این لکه ها سیاه شده که در عمق گوشت میوه ها، لکه ها رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری به خود می گیرند و مزه تقریبا تلخی دارند.

توده های لعابدار و قرمز رنگ اسپورها پس از پاره شدن کوتیکول روی قسمتهای سیاهرنگ تشکیل می شوند، همچنین روی شاخه ها واغلب در محلهای برش ناشی از هرس لکه های نکروزه کوچکی تشکیل می شود.

– در صورت حمله قارچ ( Glocosporium Perennas ) لکه های خشک و سفت به رنگ قهوه ای روشن و یا بلوطی که به طور نامنظم به دور روزنه های هوایی اپیدرم میوه تشکیل شده اند ظاهر می گردند.

مرکز این لکه ها، فورا به رنگ روشن در آمده وسپس تقریبأ سفیدرنگ می گردد. در هوای مرطوب و مناسب با پاره شدن کوتیکول میوه، توده های لعابدار اسپورها به رنگ سفید متمایل به زرد ( کرمی ) آزاد شده و در فضای باغ پخش می شوند. بافت های ناحیه زیرین لکه ها، فاسدشده و گاه روی شاخه ها نیز شانکرهای وسیعی پدیدار می گردد.

روش های مبارزه با بیماری کلوسپوریوز سیب

برای محافظت میوه ها معمولا انجام دوبار سم پاشی قبل از برداشت محصول، کافی به نظر می رسد. اولین سمپاشی باید یکماه پیش از برداشت محصول و دومین سمپاشی تقریبا در روزهای برداشت محصول انجام پذیرد و دومین سمپاشی ۷-۵ روز قبل از برداشت، موجب حضور بقایای سموم به میزان یک PPM در درون باعث میوه می گردد.

مواد مورد مصرف در سمپاشی درخت سیب

پنومیل به میزان 30 gr/hl
کریاندازیم به میزان 30 gr/hl
متیل تیوفانات به میزان 70 gr/hl
کاپتان به میزان 150 gr/hl

۱۰- بیماری دودی سیب

عامل این بیماری دودی قارچی به نام ( Goleodes Pomigena ) است که این بیماری به هنگام برداشت محصول کاملا قابل رؤیت و تشخیص بوده و به همین دلیل توسعه آن به هنگام انبارداری تقریبا غیر ممکن می باشد. فروش و بازار پسندی میوه، با پدیدار شدن بیماری کاملا کاهش می یابد.

نشانه های بیماری دودی سیب

بر روی میوه های آلوده، لکه های سطحی سیاه رنگی به تعداد قابل توجه و انبوه ظاهر می گردد. حاشیه نامشخص و تغییر قطر لکه ها، از مشخصات بارز بیماری دودی سیب می باشد. باردهی قارچ به هیچ وجه روی میوه ها صورت نمی پذیرد و این قارچ می تواند روی سطح شاخه ها نیز رشد کرده و آنها را آلوده سازد.

روش مبارزه با بیماری دودی سیب

تاکنون روش خاصی جهت ریشه کن کردن این بیماری توصیه نشده است.

۱۱- بیماری پوسیدگی آبی سیب یا پنی سیلیوم سیب

عامل مولد بیماری پوسیدگی آبی سیب قارچی بنام ( Penicillum Expansam ) است. این بیماری که موجب تولید کپک های آبی رنگ مشخصی روی میوه ها می گردد، بسیار رایج بوده و معمولا از بیماری های مشترک تمامی انواع گیاهان و میوه های درختان ( مخصوصا درختان جنگلی ) می باشد.

اسپورهای قارچ، به وفور و مخصوصا در محلهای نگهداری میوه ( انبار و سردخانه ) پراکنده اند.

نشانه های بیماری پوسیدگی آبی سیب

نوعی پوسیدگی به رنگ قهوه ای روشن با سطحی نرم و مرطوب روی میوه پدیدار می گردد، گوشت نواحی مبتلای میوه، با برش آن به رنگ روشن در می آید که رشته های آبی و مایل به سبز در آن دیده می شود.

میسلیوم قارچ به رنگ سفید با خاکستری و تقریبا متراکم روی سطح خارجی سیب رشد کرده و سپس به صوت کپک های آبی سبز و کاملا گرد آلود در می آید. گرد ها روی کیک های باردهی و اسپورزایی قراردارند.

روش های مبارزه با بیماری پوسیدگی آبی سیب

– تفکیک میوه های آلوده و از بین بردن آنها پیش از انتقال محصول به انبار یا سردخانه

– اعمال دقت بیشتر به هنگام چیدن میوه ها و جابجایی آنها جهت پیشگیری از ایجاد زخم در سطح خارجی میوه ها ضروری است، قارچ از دسته آن پارازیتهایی است که از راه زخم وارد میوه ها شده و آنها را آلود می سازد.

۱۲- بیماری تریکوسپتوریوز سیب

عامل این بیماری قارچی بنام ( Fructingena Trichoseptoria) است که از بیماری های شایع میوه های سیب بوده و گاه در هنگام انبارداری میوه ها بسیار خطرناک می نماید.

نشانه های بیماری تریکوسپتوریوز سیب

روی میوه ها پوسیدگی نرم و خشکی به شکل دایره ظاهر می شود، که به تدریج بزرگتر شده و اطراف روزنه ها را فرا می گیرد.

محل پوسیدگی به رنگ قهوه ای نسبتا تیره در آمده و قسمت مرکزی آنها کم رنگ تر یا روشن تر می نماید، سپس دگمه های برآمده سفیدرنگی پدیدار می شوند که پوشیده از رشته ها و لیف های سفیدرنگ هستند.

در صورتی که رطوبت هوا زیاد باشد، توده های لعابداری نیز به رنگ سفید خاکستری به وجود می آید. بر روی شاخه ها نیز عامل بیماری موجب تشکیل لکه های نکروزه می گردد.

روش های مبارزه با بیماری تریکوسپتوریوز سیب

یک ماه پیش از موعد برداشت محصول و نیز ۷-۵ روز قبل از چیدن میوه ها، باید با مواد قارچ کش درختان را سمپاشی کرد. مواد مؤثر عبارتند از:

بنومیل به میزان 30gr/hl
گرباندازیم به میزان30gr/hl
متیل تیوفانات به میزان70gr/hl
کاپتان به میزان150gr/hl

بیماری های باکتریایی سیب

۱-بیماری آتشک باکتریایی سیب

عامل این بیماری باکتریی بنام ( Eruvinia Amyloyora ) است که از بیماری های بسیار خطرناک درختان گلابی محسوب می شود و در حال حاضر به ندرت در باغ های سیب به صورت جدی مطرح است. کانون بارز فعالیت این بیماری در فرانسه، ناحیه جنوب غربی آن کشور و مخصوصا در باغ های گلابی می باشد.

نشانه های بیماری آتشک باکتریایی سیب

نشانه های بیماری تقریبا در تمامی گیاهان، دارای میزبان یکسان و کما بیش شرایط برابر و مبین نوعی خاص است. بروز این نشانه ها به شرایط اقلیمی و حالت یا وضع کلی گیاه بستگی دارد.

در فصل بهار دسته های شکوفه ها و سرشاخه های نازک شده، سیاه و خشک می شوند. دمگل شکوفه ها خم شده و به همان صورت، متصل به درخت باقی می مانند.

نکروز و سیاه شدگی از انتهای شاخه ها و از روی سرشاخه های جوان و تازه رشته شروع می شود و سپس به سمت قاعده شاخه ها و تنه پیش می رود.

اگر هوا ملایم و مرطوب باشد از عمق یا بطن این نکروز، و یا قسمتهایی که هنوز سبز مانده اند، قطرات صمغ و سفیدرنگ و معطر خارج می شود و بافتهای مبتلای زیر نکروزها به شکل مشبک و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز در می آیند.

برگ ها به نظر سوخته می رسند و برگ های خشکیده به همان صورت روی ساقه های درخت باقی می مانند که در این حالت شکلی مانند گوی سیاه و خشک شده پیدا می کنند.

روی شاخه ها و درختان مسن تر، نشانه های خارجی قابل مشاهده نیستند و فقط باقی می مانند. میوه های جوان به این بیماری حساس هستند و به صورت مومی شده روی درخت باقی می مانند.

چرخه زندگی بیماری آتشک باکتریایی سیب

باکتری در زمستان خود را در شانکرهای شاخه و تنه، صمغ ترشح شده و تمامی اندام های خشکیده و متصل به درخت ( شکوفه ها، سرشاخه های نکروزه با میوه های مومی شده ) پنهان کرده و بدین طریق فصل سرد زمستان را سپری می سازد.

در فصل بهار باکتری های موجود در ترشحات زخم ها از طریق دهانه تخمدان گل های درخت یا محل تمامی زخم های احتمالی پوسته یا حمل نکروزه سرمازدگی سرشاخه، وارد درخت شده و فورا به سمت مغز چوبین شاخه رفته و خود را به تنه درخت می رساند در این مرحله درخت کاملا مبتلا شده، ابتلا و پیشرفت بیماری از منتهی الیه شاخه ها شروع و تا پایه درخت در خاک ادامه می یابد. باکتری های بیماری زا به وسیله باد، حشرات، پرندگان مهاجر و انسان ( وسایل و ابزار هرس، آلات کشت و خاک های زراعی آلوده و همچنین با انتقال درختان مبتلا) منتقل می گردند.

شدت بیماری آتشک باکتریایی با هوای بارانی یا آبیاری بارانی تشدید شده و درجه هوای بین 18 C 20 – C موجب رشد بهتر و تسهیل آلودگی در برخی از واریته های مبتلا که گل های ثانوی خود را می دهند، می گردد. ( واریته هایی چون : لاکتون و بن کر تیین)

این باکتری غیر از درخت سیب دارای میزبانهای متعددی از جمله نباتاتی مثل: زالزالک شیر خشت، نوع دیگر شیر خشت، سوربیه و سیب زمینی، می باشد.

در بین انواع درختان سیب، واریته های جاناتان، کوکس اورانژ و ایداره نسبت به این بیماری بسیار حساس می باشند، در حالیکه واریته سیب طلایی نسبت به آن مقاوم است.

روش های مبارزه با بیماری آتشک باکتریایی درختان سیب

مبارزه با بیماری آتشک باکتریایی معمولا به صورت پیشگیری جهت کاهش خطرات و گسترش این بیماری می باشد. برای پیشگیری از بیماری آتشک باکتریایی رعایت موارد زیر ضروری است:

– کاشت نهال های سالم و عاری از آلودگی، برای اینکار لازم است که از وارد کردن نهال های تولید شده در مناطق آلوده یا کشورهای که در لیست آلودگی این بیماری قرار دارند، خودداری کرد.

– خودداری از کاشت درخت در مناطقی با رطوبت بالا و همچنین پرهیز از آبیاری بارانی باغ های سیب

– از مساعدکردن بیش از حد شرایط برای رشد سریع گیاه خودداری کرده و همچنین از هرس زیاد، رشد پاجوش ها و استعمال کودهای ازته و حیوانی جدا پرهیز کرد.

– سعی شود تا حد امکان حشرات موزی و گزنده را نابود کرد، تا موجبات انتقال باکتری توسط حشرات کمتر شود.

در مناطق با خاک های آلوده لازم است که تمامی درختان ریشه کن شده و محل کاشت ضدعفونی گردد.

بیماری های ویروسی ناشی از میکوپلاسما

1-بیماری کائوچویی یا نرم شدن چوب درختان سیب

این بیماری که ناشی از فعالیت میکوپلاسما می باشد، خطرناک بوده و معمولا در باغ های سیب رایج است.

نشانه های بیماری کائوچویی درخت سیب

از نشانه های بارز ابتلای درخت به این بیماری ، نرمی غیرعادی و غیر طبیعی شاخه های آن است که بدون تحمل هیچ وزن اضافی تا سطح زمین خم می شوند. این نرمی غیر طبیعی شاخه ها به علت اختلال ایجاد شده توسط میکوپلاسما در سنتز مواد چوبی می باشد.

شاخه ها در مقابل فشار ناشی از قیچی هرس مقاومت نکرده و مانند چوب خشک می شکنند. در سال اول در اثر ابتلا به این بیماری، ابتدا درخت سریعتر از معمول رشد کرده و سپس به آرامی به رشد خود ادامه می دهد.

باردهی درخت تا نصف و به حداقل خود تقلیل می یابد و درخت سیب به صورت کوتاه و خمیده ( مانند درخت بید مجنون ) باقی می ماند و برعکس تعداد برگ ها و میوه ها افزایش می یابد.

روش انتقال بیماری کائوچویی درختان سیب

این بیماری به وسیله پیوند زدن منتقل می گردد.

روش های مبارزه با بیماری کائوچویی درختان سیب

از کاشت واریته های حساسی مانند سیب طلایی لبنان و لردلامبورن اجتناب شود.

بیماری موزائیک سیب

نشانه های بیماری موزائیک سیب

نشانه های بیماری برحسب واریته های کاشت شده و عامل و قدرت بیماری زایی ویروس بسیار متفاوت است. معمولا در فصل بهار و در اوایل فصل تابستان لکه های زرد متمایل به سفید باحاشیه های منظم و برجسته در هر دو طرف پهنک برگ ها پدیدار شده و گاهی نیز تمام پهنک زرد می شود و در طول روزهای بسیار گرم تابستان نشانه های بیماری پوشیده و پنهان می شوند.

در درختان آلوده جوانه های نفوذشده افتاده و برگ ها نیز قبل از موعد خزان می شوند و به همین جهت نیز از میزان رشد و باردهی درخت 40 %- 30% کاسته می شود. وارینه های گلدن و جاناتان در مقایسه با سایر واریته های سیب نسبت به این بیماری از حساسیت بیشتری برخوردار هستند.

روشهای انتقال بیماری موزائیک سیب

بیماری از طریق تکثیر غیر جنسی درخت انتقال می یابد و هیچ گونه ناقل جانوری برای این بیماری شناسایی نشده است.

بیماری ازدیاد غیر طبیعی شاخه و برگ درخت

این بیماری ناشی از آلودگی میکوپلاسمی بوده و درخت را کاملا به حالت جارویی در می آورد.

نشانه های بیماری ازدیاد غیر طبیعی شاخه و برگ درخت

بیماری قادر است تمامی اندام های درخت را آلوده نماید، ولی هرگز تمام مجموعه درخت همزمان مبتلا نشده و فقط در قسمتی از درخت نشانه های بیماری مشاهده می شود. بیشترین تخریب و خسارت ناشی از این بیماری زمانی به اوج می رسد که رشد و نمو جوانه های زیر برگی، به حداکثر خود رسیده و موجب پرپشت شدن سرشاخه ها و شباهت آن ها به حالت جارویی می گردند.

شاخه های جوان زاویه تندی را نسبت به شاخه اصلی تشکیل میدهند و بدین ترتیب رشد نامنظم و شدید شاخه ها در نواحی مبتلا و شاخه های کلفت تر کاملا نمایان می گردد، علائم مذکور به ویژه بر روی درختان جوانتر با شدت بیشتری مشاهده می شود. گل های نواحی مبتلا اغلب دارای دمگل های بلند و کاسبرگهای بزرگ هستند. گلدهی درخت تقریبا کمی تأخیر می پذیرد در صورتی که در گلدهی و آغاز رویش درختان مبتلا معمولا ۱۰ روز پیش از دیگر درختان به وقوع می پیوندد.

چگونگی نمایان شدن بیماری

بیماری با کوچکتر شدن پهنک برگ و رشد زیاد برگچه بروی برگ ها نمایان می شود، برگ ها در طول فصل بهار و تابستان تقریبا متمایل به زرد شده و در فصل پاییز به رنگ قرمز در می آیند. دمبرگ های نواحی بیمار و مبتلا بسیار کوتاه بوده و در پایین و قاعده دمبرگ ها برگچه های بزرگ و غیرعادی مشاهده می شود. رشد میوه ها کاهش یافته و کوچکتر و ریزتر از معمول باقی می مانند. شکل ظاهری میوه ها تغییر کرده و گردی آنها کمتر از حد معمول و فرورفتگی محل اتصال دم به میوه نیز از عمق کمتری برخوردار است، به علاوه دم میوه درازتر و ظریف تر به نظر می رسد.

علاوه بر علائم فوق درختان آلوده یک نوع ضعف عمومی همراه با کاهش رشد، کاهش قطر میوه ها و حتی گاهی پژمردگی اندام ها از خود نشان می دهند و همچنین رشد بی رویه درختان آلوده آنها را در معرض آلودگی قارچ های دیگر از قبیل سفیدک پودری قرار می دهند.

روش های انتقال بیماری ازدیاد غیر طبیعی شاخه و برگ درخت

بیماری با تکثیر وژتاتیفی درخت و نیز حشرات ناقل ( مانند: زنجره ها ) از درختی به درخت دیگر انتقال می یابد.

روش های مبارزه با بیماری ازدیاد غیر طبیعی شاخه و برگ درخت

همه واریته های سیب به این بیماری حساس می باشند ولی حساس ترین واریته ها عبارتند از:

واریته سیب طلایی لبنانی، استارکینگ، موز زمستان و بوسکوپ

بیماری های فیزیولوژیکی سیب

١- بیماری زیری پوست سیب

هرچند که این بیماری براثر عامل خاصی ( مانند قارچ، باکتری یا ویروس ) به وجود نمی آید ولی شایسته است که به علت ایجاد خطراتی که این بیماری به همراه دارد در اینجا اشاره مختصری به آن داشته باشیم.

روی سیب هایی که پوست نرم و صافی دارند از جمله نوع گلدن یا زرد لبنانی، بیماری زبری یکی از موانع بازارپسندی میوه ها محسوب می شود زیرا به هنگام طبقه بندی محصول سیب، میوه های فوق العاده عالی به میوه هایی اطلاق می گردد که کاملا سالم و عاری از آلودگی به بیماری زبری پوست باشند.

منشأ بیماری زیری پوست سیب

بیماری زبری سطح میوه، در اثر تشکیل بافت پنبه ای که به طور غیر طبیعی در سطح میوه های سیب به وجود می آید تولید می گردد. تشکیل این لایه چوب پنبه ای، نوعی مکانیسم دفاعی و حفاظتی اپیدرم میوه به شمار می رود.

به علاوه این علایم امکان دارد در اثر ایجاد اختلال در سیستم آوندی درخت به وجود آید زیرا اختلالات آوندی می تواند سلول های اپیدرمی و سلول های زیر اپیدرمی را تحت تأثیر قراردهد بنابراین در بیماری زبری پوست میوه، به جای یک لایه سلول مومی شده که موجب صاف و شفاف شدن سطح میوه ها می گردد.

یک لایه سلول چوب پنبه ای به وجود می آید که باعث کدر و زبر شدن سطح میوه ها می گردد.

نشانه های بیماری زیر پوست سیب

بیماری زبری سطح میوه ها با توجه به ترتیب پراکندگی و وسعت بافت چوپ پنبه ای در سطح میوه ها به صورت های مختلف زیر تظاهر می کند:

به صورت لایه ای نازک با حاشیه ای صاف یا ناصاف
به صورت شبکه ای با رشته های نسبتا فشرده به هم
به صورت لایه ای به شکل گرد یا حلقوی
به صورت ستاره ای شکل
به صورت ترک های نسبتا بزرگ پوشیده از بافت چوب پنبه ای

علل بیماری زیری پوست سیب

علل بیماری زبری سطح میوه بسیار متعدد و متفاوت می باشد از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

الف- ویژگیهای واریته

واریته سبز مانند Reinettes و سبز کانادایی که خود دارای اپیدرم نسبتا چوب پنبه ای می باشد.

ب – شرایط اقلیمی

یخبندان و سرمازدگی از عوامل زبری سطح میوه هستند. در اثر سرما و یخبندان سلول اپیدرمی از بین رفته و یک لایه نازک چوب پنبه ای به صورت حلقه در سطح میوه ها تشکیل می گردد.

ج- شرایط زراعی

خفگی سیستم ریشه ای که باعث ضعف عمومی درخت شده و در اثر تغذیه سالم درخت، سطح میوه ها به حالت زیر در می آید.

بیماری ها و جراحات سیستم ریشه ای

سمپاشی ها و درمان شیمیایی درختان استفاده از قارچکش های مسی در اولین روزهای تشکیل میوه موجب زبری سطح میوه ها می گردد ولی به نظر می رسد که ترکیبات گوگردی برعکس قارچکش های مسی از میزان زبری سطح میوه ها می کاهد.

روش های مبارزه با بیماری ها و جراحات سیستم ریشه ای درخت سیب

به علت عدم وجود روش مبارزه با مواد خاصی که جهت مبارزه با این بیماری، توصیه می شود قبلا از ایجاد شرایط مساعد برای بروز این بیماری اجتناب گردد. تولید موتان های جدید واریته زرد لبنانی با حساسیت کمتری با مقاوم به بیماری زبری مانند ( اسموس، بل گلدن، لیز گلدن ) از روش های مناسب با این بیماری است.

بیماری لکه تلخ سیب

این بیماری فیزیولوژیک که ارتباط مستقیم با تغذیه گیاه دارد، باعث تأثیرات منفی در فروش و تجارت سیب می گردد.

نشانه های بیماری لکه تلخ سیب

نشانه های این بیماری بیشتر روی میوه ها و گاه روی درخت نیز پدیدار می شوند ولی اغلب این نشانه ها در طول انبارداری میوه ها یا در سردخانه ها روی میوه ظاهر می شوند.

لکه های اسفنجی، نرم و سطحی گرد و به رنگ قهوه ای بلوطی با قطر 5 mm در قسمت اطراف فرورفتگی محل اتصال دم به میوه پدیدار می شوند. به تدریج محل لکه ها فرورفته تر رنگ آنها نیز تیره تر می گردد.

در برخی واریته ها این لکه ها قهوه ای رنگ شده و سپس به رنگ سیاه در می آیند، گوشت میوه ها در محل این لکه ها کمی تلخ و دارای ظاهری خشک می باشد. لکه ها گاه تا عمق 0.5 cm گوشت میوه فرو می روند و شامل توده اسفنجی شکل خشکی هستند.

در ابتدای امر این لکه ها در بافت گوشتی میوه به صورت نقاط ، قهوه ای رنگ در چند میلیمتری زیر اپیدرم تشکیل می گردند، که به تدریج پیشروی کرده و گاهی تا سطح میوه نیز می رسند که در این حالت در سطح میوه لکه نسبتا فرورفت های تولید می گردد.

علل بیماری لکه تلخ سیب

علل متفاوتی در بروز بیماری می توانند مؤثر باشند:

تغذیه نامناسب از کلسیم، پراکندگی نامناسب این عنصر و با کمبود آن یکی از علل بیماری است. میوه های مبتلا به لکه تلخ دارای ترکیب بسیار غیر طبیعی بوده و در آنها نسبت کلسیم به منیزیم بسیار پایین و نسبت پتاسیم و منیزیم به کلسیم بسیار بالامی باشد.
فراوانی ازت خاک و بارش باران های شدید در خاک هایی که از زهکشی خوبی برخوردار نیستند، شرایط را برای بروز بیماری مساعد می سازند.
میزان حساسیت واریته های مختلف: واریته های پریما و کانادایی سفید رنگ به بیماری لکه تلخ بسیار حساس، و در عرض واریته های کلوشار و کلودن به بیماری مقاوم شناخته شده اند.

روش های مبارزه با بیماری لکه تلخ سیب

از کاشت واریته های حساس در خاک های تسهیل کننده بیماری جدا اجتناب کنند.
از آبیاری پس از موعد لازم. و آبیاری زیاد خودداری کنند.
پاشیدن محلول کلرور کلسیم در پنج نوبت به قرار زیر:
اواسط اردیبهشت ماه، یک و نیم ماه پس از گلدهی و تکرار آن هر ۱۵ روز یکبار به میزان 5 gr/hl جهت جلوگیری از آلودگی میوه ها به بیماری لکه تلخ.
غوطه ور کردن میوه ها در محلول 1% کلرورکلسیم به مدت 30 ثانیه یکی دیگر از روش های مبارزه با این بیماری است.

گاه دیده شده به عوض محلول کلرور کلسیم از محلول اتوکسی کین کلسیم جهت غوطه ور کردن میوه ها استفاده می شود، این ماده به دلیل سوختگی هایی که بر سطح میوه های سیب به وجود می آورد توصیه نمی شود و باید از استفاده این ماده جدا پرهیز گردد.

منبع:

کشت و پرورش درخت سیب، سیری در باغداری نوین (مهندس حسن طاها نژاد)