نقش عنصر مس در گیاهان

این عنصر همانند عنصر روی (ZN) برای گیاهان سمی است بجز اینکه غلظت آن بسیار کم باشد. مس معمولاً به مقدار مناسب برای رفع احتیاجات گیاه در خاک های بدون پوششی که مواد آلی آنها کم است وجود دارد و کمبودی در این گونه خاک ها مشاهده نمی شود.

در خاک هایی که مواد آلی آنها زیاد باشد (خاک های پیت) در صورت قلیای بودن، کمبود مس را می توان انتظار داشت. در باغ هایی که به مدت طولانی از کودهای حیوانی و مرغی استفاده کرده اند، میزان مس موجود در برگ درختان بسیار کم است .

علائم کمبود مس در درختان پسته

علائم کمبود مس در درختان پسته در اواخر تیر ماه تا اواسط مرداد ماه شروع می شود. در کمبود این عنصر برگ های تشیکل شده در انتهای شاخساره به صورت صعودی کوچکتر و گردتر می شوند. نتیجه آن نکروزه شدن برگهای جوان انتهای شاخه است. در اواخر مرداد ماه نوک شاخساره ممکن است تاب برداشته یا خشک شود.

اگر میزان مس در برگ ها از مقدار 4 قسمت در میلیون کمتر شود، علائم کمبود را می توان بر روی برگ ها مشاهده نمود. بهترین محدوده آن بین 10-6 قسمت در میلیون می باشد. عنصر مس در گروه عناصر کم مصرف همراه با آلومینیوم ، کلسیم و آمینو اسیدها در جوانه زنی دانه گرده و در نتیجه باروری پسته موثر است.

چگونه می توان کمبود مس در درختان پسته را رفع کرد ؟

برای رفع کمبود مس می توان از کود های حاوی مس را به خاک اضافه و یا محلول پاشی نمود. محلول پاشی برگ ها با کلات مس (CU-EDTA) با 5/10 درصد مس خالص به میزان 900-250 گرم در هزار لیتر آب صورت می گیرد.

این عمل پس از گل دادن در اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت ماه بهترین نتیجه و کمترین مسمومیت را به همراه دارد. کاربرد سولفات مس در حد 1200-600 گرم در هزار لیتر آب در اوایل بهار نیز موفقیت آمیز بوده است.

استفاده از کودهای مس به خاک، همانند محلول پاشی، کاملاً در رفع کمبود موفق نیست اما به عنوان یک برنامه تکمیلی می تواند به همراه محلول پاشی روی برگ به کار برده شود.