در این مقاله به بررسی و تحلیل دقیق روشهای آمادهسازی خاک در گلخانهها برای کشت خیار پرداخته میشود. ما به اهمیت درک صحیح ساختار ریشهای خیارهای گلخانهای، نیاز به تنظیم دقیق pH خاک و استفاده از روشهای مختلف کشت برای افزایش بهرهوری و کیفیت محصول میپردازیم. هدف این مقاله ارائه اطلاعات عملی و کاربردی به کشاورزان و علاقهمندان به کاشت خیار در گلخانه است تا با استفاده از این روشها، محصولات باکیفیتتر و بازدهی بیشتری داشته باشند.
چگونگی آماده سازی زمین گلخانه جهت کشت
ریشه خیار گلخانهای به صورت افشان و سطحی در خاک رشد میکند. این امر ضرورت توجه گلخانه داران را برای آماده سازی بستر کاشت خیار در گلخانه در محدوده ۴۰ سانتیمتری خاک گلخانه نمایان میسازد. البته در منابعی ذکر شده است که ریشه خیار در صورت مناسب بودن بافت خاک تا یک متری عمق آن رشد میکند. ولی بیشترین توسعه ریشه تا عمق ۳۰ سانتیمتری خاک صورت میگیرد. با توجه به ظریف بودن ریشههای خیار خاکهای سفت و رسی و خاکهایی با تخلخل کم برای پرورش آن توصیه نمیشود. ریشه گیاه خیار در صورت سنگین بودن خاک رشد ضعیفی داشته و احتمال ابتلا به بیماریهای قارچی و پوسیدگی ریشه در آن زیاد است.
تنظیم PH خاک
به طور معمول خیار گلخانهای در اسیدیته یا pH بین 5.5 تا 7.5 رشد میکند اما بهترین رشد را در خاکهای معدنی با اسیدیته 7 تا 7.5 و در خاکهای آلی با اسیدیته 6 تا 7 دارد.
زمانی که pH خاک پایین باشد سنگ آهک به خاک اضافه میشود و زمانی که مقدار منیزیم خاک پایین باشد، از سنگ آهک دولومیتی استفاده میشود. در این صورت علاوه بر نداشتن اثر بر افزایش اسیدیته، منیزیم و کلسیم نیز به خاک اضافه شود.
در صورتی که pH خاک مناسب بوده ولی خاک به کلسیم بیشتری نیاز داشته باشد، میتوان از سولفات کلسیم یا سنگ گچ (caco3) استفاده کرد؛ زیرا تأثیر بر افزایش اسیدیته ندارد. برای افزودن کلسیم به خاک میتوان از کودهای حاوی کلسیم نیز در هر آبیاری استفاده نمود.
تأثیر اسید نیتریک و اسید فسفریک
افزودن اسید فسفریک رقیق به سیستم آبیاری هم سبب افت اسیدیته خاک در اطراف سیستم ریشههای گیاه شده و هم از مسدود شدن قطرهچکانها در اثر رسوب نمک جلوگیری میکند و همزمان بخشی از فسفات مورد نیاز گیاه از این طریق تأمین میشود. در صورتی که سایر شرایط خاک اجازه دهد سعی میشود که برای افزایش یا کاهش اسیدیته خاک از کود شیمیایی مناسب استفاده کرد. برای مثال سولفات آمونیوم سبب کاهش و نیترات کلسیم سبب افزایش اسیدیته خاک میشود.
انواع بستر مناسب برای کاشت خیار در گلخانه
بستر خاکی
خیار به لحاظ تغذیهای، گیاهی پر توقع محسوب میگردد. در خاکهایی با درصد مواد آلی بالا (بیش از ۲ درصد) و بافت نرم (ترجیحاً لومی) رشد خوبی از خود نشان میدهد. خاک مورد استفاده در گلخانههای کشت خیار بایستی دارای بافت سبک بوده و از نفوذپذیری خوبی برخوردار باشد. این نوع خاک هرچه از نظر داشتن هوموس تقویت گردد کشت خیار در آن دارای عملکرد بهتری خواهد بود. تقویت خاکهای سبک را میتوان با کودهای حیوانی انجام داد. برنامههای کودی و آماده کردن خاک برای کاشت خیار گلخانه ای به مقدار زیاد تحت تأثیر حاصلخیزی، میزان مواد آلی و سابقه کشت در خاک میباشد.
بسترهای خاکی همراه با مواد دیگر
این گونه بسترها تودههایی از کاه و کلش و پیت، کمپوست و مانند آن میباشند که روی پشتهها قرار میگیرند و یا با خاک پشتهها مخلوط میگردند. در این نوع بستر ریشهها به خوبی توسعه پیدا میکنند و گرمای محیط ریشه نیز به میزان کافی تولید میگردد. از جمله این بسترها کاه پوسیده روی پشته خاک است. در این گونه بسترها هر ردیف آن به وسیله بستههای کاه پرس شده پوشیده میشود. بدین طریق که پهنای بستهها روی زمین و عرض آنها در امتداد یکدیگر قرار گرفته باشند.
در هر ردیف (۱۰۰۰ مترمربع) حدود ده تن کاه و به تعداد ۵۶۰ بسته کاه ۱۸ کیلویی مورد نیاز میباشد. برای آماده سازی این گونه بسترها حدود ۳۰ لیتر آب برای هر بسته مورد نیاز است. کودهای شیمیایی مورد نیاز برای هر کیلو کاه مجموعهای از کودهای زیر میباشد که به طور یکنواخت روی توده کاهها پخش میشوند.
۷ گرم نیترات آمونیوم ۲۶ درصد + ۷ گرم آهک.
۷ گرم سوپر فسفات تریپل.
۷ گرم نیترات پتاسیم.
۴ / ۵ گرم سولفات منیزیم.
آبیاری در چند نوبت به میزان ۲ تا ۳ لیتر به ازای هر بسته و به آهستگی انجام میشود در این زمان دمای گلخانه نباید از ۱۵ درجه سانتی گراد پایینتر باشد. بعد از مدتی دمای توده کاه به ۳۸ درجه سانتی گراد میرسد و وقتی که این دما کاهش یافت، بستر آماده کشت میشود. در این روش استفاده از کاه گندم برای واریته هایی با رشد طولانی و کاه جو برای خیارهایی با طول رشد کوتاه میباشد.
بسترهای کشت بدون خاک
بسترهایی که صرفاً از محلول مواد غذایی کامل استفاده میشود و نیازی به خاک نمیباشد و فقط از نگهدارنده های واسطهای مانند بستههای حاوی پشم سنگ و با پیت خالص و یا از ماسه و شن که روی بتن تعبیه شدهاند، میتوان استفاده نمود.
در این سیستمها هزینههای ضدعفونی قابلتوجه نمیباشد ولی تأمین مواد غذایی مورد نیاز به طور مداوم نیاز به اصلاح و کنترل دارد. ضمن این که نگهداری بوتهها در این گونه بسترهای سست باعث افزایش هزینه میگردد.
در این روش ریشهها نیاز به توسعه پیدا نمیکنند و برای افزایش تولید باید به گرمای لازم و CO2 مورد نیاز در محیط ریشه توجه کافی به عمل آورد.
ضدعفونی خاک بستر گلخانه چگونه است؟
معمولاً ضدعفونی خاکهای بستر در گلخانههایی که هرساله مورد بهرهبرداری قرار میگیرند امری ضروری به نظر میرسد، زیرا خاکهای بستر گلخانهها دارای بذر علفهای هرز، گیاهان انگل مثل گل جالیز، نماتدها، انواع قارچها، باکتریهای مضر و بعضی آفات میباشند؛ بنابراین باید ضدعفونی بستر خاکی حداقل تا عمق ۲۵ سانتیمتر انجام بگیرد که این کار با استفاده از مواد شیمیایی و غیر شیمیایی و به طرق مختلف توصیه میشود که عبارتاند از:
الف: ضدعفونی خاک به وسیله حرارت (در فصل سرد از این روش استفاده میشود)
ب: ضدعفونی خاک با مواد شیمیایی (متیل بروماید یا متام سدیم) (در فصل سرد از این روش استفاده میشود)
ج: ضدعفونی به وسیله اشعه خورشیدی (سولاریزاسیون) (در تابستان از این روش استفاده میشود)
پ: استفاده از قارچ کشها (برای هر ۵۰۰ مترمربع ۵ کیلوگرم ریدومیل را با 1 کیلوگرم بنومیل مخلوط نموده و در سطح خاک مخلوط کنید)
انواع کودهای مناسب جهت کشت گیاهان گلخانهای
در کود دهی قبل از کشت هم از کودهای آلی و هم از کودهای شیمیایی استفاده میگردد. با اضافه کردن مواد آلی به خاک در درجه اول به بهبود وضعیت فیزیکی خاک کمک کرده و در مرحله بعد برخی مواد غذایی گیاه تأمین میشود.
کودهای حیوانی
هم اکنون در بسترهای خاکی، گلخانه داران از کودهای مرغی به میزان 1 الی 2 تن در ۱۰۰۰ مترمربع استفاده میکنند. استفاده از کودهای دامی گاوی یا گوسفندی پوسیده به میزان ۳ یا ۴ تن در ۱۰۰۰ مترمربع همراه با کود مرغی بسیار مناسبتر است.
کودهای کمپوست
کمپوست مواد آلی به شرطی که کاملاً پوسیده باشد، میتواند بهتنهایی و یا همراه با کودهای حیوانی دیگر به میزان 30 تا 40 تن در هکتار استفاده گردد. این اقدام علاوه بر تأمین بخشی از عناصر غذایی و ریزمغذیها به اصلاح نمودن بافت خاک و تهویه مناسب بستر رشد کمک مؤثری مینماید.
کودهای شیمیایی قبل از کشت
نوع و مقدار کودهای شیمیایی قبل از کشت، باید بر اساس آزمون خاک تعیین گردد در صورت عدم دسترسی به آزمایشگاه کودهای زیر قبل از شخم نهایی توصیه میگردد.
هنگام استفاده از کودهای پایه مانند اوره، سوپر فسفات، سولفات پتاسیم و سولفات منیزیم، مهم است که از کودهایی با آزادسازی تدریجی استفاده شود. این نوع کودها به آرامی عناصر را آزاد کرده و خطر سوختگی ناشی از کود را کاهش میدهند. همچنین، استفاده از کود سولفات پتاسیم برای تأمین پتاسیم و تأمین نیمی از نیتروژن مورد نیاز گیاهان به شکل نیترات و نیمی دیگر به شکل آمونیوم توصیه میشود. این رویکرد به تأمین مؤثر مواد مغذی کمک میکند.
نکته: استفاده نادرست از کودها خصوصاً سولفات آمونیوم یا کود مرغی کمپوست نشده میتواند باعث آسیب به ریشهها و کاهش رشد بوته خیار شود. در صورتی که برای پرورشدهنده امکان داشته باشد بهتر است کودهای گفته شده در بالا را با کود حیوانی و یا کمپوست کاملاً مخلوط کرده و آنگاه در سطح زمین پخش و با خاک مخلوط گردد.
همچنین لازم است عملیات ضدعفونی خاک با اشعه خورشیدی را مطابق با دستورالعمل پس از پخش کود انجام گیرد در این صورت پیش بینی میشود بهترین نتیجه برای رشد بوتهها و جلوگیری از رشد علفهای هرز و قارچهای خاکزی به دست میآید.
بهترین زمان کاشت بذر در گلخانه
قبل از هر اقدامی در مورد کاشت خیار در گلخانه ابتدا بهتر است زمان کشت خیار را انتخاب کنید؛ زیرا زمان کشت در بهرهبرداری محصول تأثیر مستقیم دارد. بهعنوانمثال در مناطق جنوبی کشور، زمان کشت از اوایل مهر شروع میشود و در خرداد سال بعد برداشت محصول پایان مییابد. در مناطق شمالی و مرکزی کشور که در آذر و دی دارای هوای ابری و سرد میباشند، زمان کاشت را به نحوی انتخاب میکنند که این زمان یا آخر فصل برداشت و یا آغاز کشت باشد. بهطورکلی زمانهایی که شرایط جوی نامساعد است باید از دورهی کشت حذف گردند و اگر چنین کاری صورت نگیرد و زمانهای نامساعد در میان زمان برداشت قرار بگیرند، کشت با مشکلات زیادی روبرو میشود.
کشت پاییزه
در کشت پاییزه از زمان کشت بذر تا اولین برداشت ۸-۷ هفته زمان میبرد. بذر خیار گلخانهای در تیر یا مردادماه با توجه به نوع اقلیم منطقه و شرایط گلخانه، از نظر آماده بودن زمین، معمولاً به طور مستقیم کشت میشود و میوهی خیارهای کشت شده حدود ۵۰ روز بعد یعنی از شهریور رسیده و آماده چیدن شده و تا آذر و دیماه برداشت ادامه دارد. حداکثر زمان تولید و برداشت در اواخر مهر و آبان خواهد بود و پسازآن حذف بوتههای خیار انجام میگیرد.
برای کاشت خیار گلخانه ای، بهترین و اقتصادیترین مکان، منطقهای با بیشترین تعداد روزهای آفتابی در زمستان و دمای ملایم است. در این مناطق، باید در فصلهای سرد، دمای شبانه زیر صفر نباشد تا بتوان با استفاده حداقلی از سوخت و سیستم گرمایشی، دمای مناسب برای رشد خیار را حفظ کرد. این شرایط به کاهش هزینههای تولید و افزایش سودآوری کمک میکند.
نکته بسیار مهم و اقتصادی در کشت پاییزه این است که میتوان بذرهای خیار را به طور مستقیم در زمین اصلی گلخانه کشت کرد و تولید نشاء در لیوان یا سینی ضروری نمیباشد؛ زیرا زمین گلخانه در اواسط و اواخر تابستان گرم بوده و نور کافی هم وجود دارد. در این حالت رشد بوتهها و گیاهچه های خیار بسیار سریعتر و بهتر بوده و هزینههای تولید از نظر گرمایش و آبیاری به حداقل میرسد.
کشت بهاره
بهطورکلی در کشت بهاره از هنگام کشت بذر خیار تا برداشت محصول بین ۸ تا ۱۰ هفته طول میکشد. برنامهریزی در کشت بهاره خیار به صورتی است که ابتدا بذر خیار را در خزانه و یا به طور غیرمستقیم در درون سینی کشت یا گلدان و لیوانها از آذر تا بهمنماه میکارند. سپس نشاءها در بهمن یا اسفند در زمین اصلی گلخانه کاشته میشوند و محصول درچند هفته بعد تا تیر ماه به بازار عرضه خواهد شد؛ یعنی باردهی از نیمه یا اواخر اسفند شروع میشود و میوهها در اوایل فروردین و عید نوروز که تقاضا برای خرید خیار زیاد است به بازار عرضه میشوند.
کشت بهاره به علت طولانی بودن فصل رشد، محصول بیشتری را به همراه دارد و حذف بوتههای پیر و ضعیف از اواخر تیر انجام میشود. بعدازآن عملیات تمیز کردن، ضدعفونی و آماده سازی زمین انجام میگیرد. شرایط محیطی نامناسب در طول زمستان در گلخانه مانند شدت نور کم و سردی خاک، جوانهزنی و رشد محصول را در کشت بهاره به تأخیر انداخته و هزینهها را بالا میبرد. در کشت بهاره به علت سردی زمین و هوا در فصول پاییز و زمستان، توصیه میشود بذور خیار را به صورت نشاء کاری تکثیر کرد.
انواع روشهای کاشت خیار در گلخانه
کاشت بذر به روش مستقیم در گلخانه (بذرکاری مستقیم)
این نوع کشت معمولاً برای کشت پاییزه خیار گلخانهای و در مناطقی که دمای تابستان در ماههای آخر فصل تابستان مناسب کشت مستقیم بذر میباشد، انتخاب میشود. هزینه انجام آن کمتر از کشت غیرمستقیم بوده و نیروی کارگری کمتری درگیر آن میشود. باید توجه کرد که تاریخمصرف بذر نگذشته باشد.
سپس بذرها را باید به مدت ۱۴-۸ ساعت در آب ولرم بخیسانید. بعد در پارچه مرطوب (ترجیحاً آب چاه یا آب جوشانده سرد شده باشد) قرار داد تا خیس، متورم و باد کرده شوند. خیساندن بذور سبب ایجاد شکاف در نوک بذرها میشود و این امر باعث تسهیل و یکنواختی در جوانهزنی بذرها میگردد. پساز انجام عملیات بهداشتی گلخانه و ضدعفونی خاک با مهیا نمودن شرایط گلخانه، بذرها را میتوان مستقیماً در زمین اصلی گلخانه کاشت.
بهمنظور کاشت خیار گلخانه ای به طور مستقیم، باید ابتدا ردیفهای کشت را آبیاری کرده و بعد از نشست آب و مناسب شدن رطوبت خاک، حفرهای به عمق ۲ تا ۳ سانتیمتر در خاک ایجاد کنید. در ته حفره مقداری خاک پیت ریخته تا عمق حدود ۱ سانتیمتری ایجاد شود.
سپس بذر درون حفره قرار گرفته و آنگاه روی آن را با کمی خاک نرم میپوشانند. بذور سالم در شرایط آبوهوای مناسب گلخانه ظرف ۲ تا ۳ روز برگهای لپهای خود را ظاهر مینمایند. در این مرحله باید سعی گردد از زمان کاشت بذر تا ظهور برگهای حقیقی، از سموم و کودهای شیمیایی چه به صورت محلول پاشی و چه به صورت محلول در آب آبیاری استفاده نگردد. برای رشد سریع بذر و جلوگیری از سله بستن خاک آن از آبیاری غرقابی جلوگیری به عمل آورده شود.
کشت عمیق بذر توصیه نمیشود زیرا گیاهچه به سختی از خاک بیرون آمده و سبز شدن بذر با تأخیر انجام میگیرد. در این صورت احتمال آسیب ناشی از آفات و بیماریها به خاطر ضعیف شدن گیاهچه زیاد میشود. لذا در کشت مستقیم ممکن است میزان سبز شدن بذرها به دلایلی از جمله حمله حشرات و آفات به بذور و سله بستن خاک کاهش یابد. همچنین قرار گرفتن ریشه جوانههای سبز شده روی کودهای نپوسیده نیز منجر به از بین رفتن بوتهها میشود.
بذرها در روش کشت مستقیم در فواصل مناسب حدود ۳۵ تا ۴۰ سانتیمتر و به عمق ۲-۱ سانتیمتری از سطح خاک کاشته شده و روی آنها با کمی پیت ماس با خاک نرم پوشانده میشوند. اگر فاصله کشت بین بوتهها کمتر از حد استاندارد باشد، سبب شلوغ شدن گلخانه و ظاهر شدن تعداد زیاد بوته شده و درنتیجه در روزهای سرد و ابری زمستان، نور کافی به بوتهها نمیرسد و درنهایت پر شدن میوه خیار صورت نمیگیرد و باعث تشکیل میوه ریز میشود.
در منابع علمی و نیز توسط گلخانه داران توصیهشده است که به هنگام کاشت بذر یا نشاء در داخل خاک گلخانه، اولین آبیاری نشاءها یا بذرهای خیار را با قارچکشهای مناسب با دز مناسب انجام دهند تا منطقه ریشه خیس شود. این عمل باعث کنترل و نابودی عوامل بیماریزای خاک به خصوص بیماری مرگ گیاهچه در بوته خیار میشود.
کشت بذر به روش غیرمستقیم در گلخانه
- کاهش مصرف بذر: بخصوص برای انواع گرانقیمت گلخانهای، این روش مصرف بذر را به حداقل میرساند.
- رشد سریع نشاء: پس از انتقال به زمین اصلی، نشاء بدون آسیب دیدن ریشهها بهسرعت رشد میکند.
- تولید زودرس: در شاسی تولید نشاء، امکان کنترل دما و رطوبت وجود دارد که منجر به رشد سریعتر بذر و کاهش دوره تولید میشود.
- گلخانهای یکنواخت با نشاء سالم: این روش منجر به تولید بیشتر و عرضهای بهتر میشود.
برتری کاشت خیار گلخانه ای نسبت به فضای باز
– عدم نیاز به گرده افشانی و رشد تمام میوههای تولیدی:
در کاشت خیار در گلخانه نیازی به گرده افشانی نیست و میوه پارتنوکارپ تشکیل میشود. لذا چنانچه حشراتی از بیرون گلخانه، گرده گل بوته دیگر خیارهای فضای آزاد را به روی گل ماده بوته خیار داخل گلخانه بنشانند، خیار تولیدی از شکل طبیعی خود خارج شده و از کیفیت ظاهری پائین تری برخوردار خواهد بود.
– از بین رفتن عامل تلخی در همه قسمتهای میوه خیار:
علت تلخی موجود در میوههای خیار معمولی در اثر مادهای به نام کوکوربیتاسین است که انواع مختلفی دارد که تحت تأثیر آنزیم الاتراز در گیاهان به یکدیگر تبدیل میشوند. معمولاً تلخی در ته خیار متمرکز است و هیچگاه تلخی به وسط خیار که دانه قرار دارد نمیرسد. چنانچه از خیار تلخ پوست آن گرفته شود تلخی آن از بین میرود اما در خیارهای هیبرید گلخانهای این ماده تولید نشده و یا بهندرت وجود دارد.
– عملکرد بالا و استفاده از فضای گلخانه.
– وجود برخی ارقام پیش رس یا دیررس متناسب با اهداف تولید.
– وجود ارقام پرگل یا تک گل متناسب با زمان تولید.
–تولید میوههای صاف، خوش رنگ و یکسان از نظر اندازه: در بعضی از واریته های خیار گلخانهای طول میوه ممکن است تا ۵۰ سانتیمتر هم برسد که با توجه به ذائقه و بازارپسندی مصرفکنندگان ایرانی هم اکنون واریته هایی کشت میگردد که طول آنها موقع برداشت ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر میباشد.
– مقاومت برخی از ارقام به برخی قارچها و بیماریها.
– دارای رشد سریع بوده و ظرف مدت ۸ هفته تولید میوه میکنند.
– امکان 2 نوبت کاشت و برداشت محصول در گلخانه در طول سال.
– میزان برداشت خیار گلخانهای زیاد است. هر بوته ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم محصول میدهد.
– امکان توسعه سیستم آبیاری قطرهای و صرفهجویی در آب آبیاری.
– قیمت مناسب تر محصول در بازار
– استفاده بهینه از نیروی کارگری.
– با انجام هرس و جوان نمودن بوته عمر گیاه را میتوان چندین بار تجدید نموده و مجدداً بهرهبرداری نمود. ازآنجایی که خیارهای گلخانهای را در همه ی فصول میتوان در اختیار داشت بنابراین دارای اهمیت بیشتری نسبت به خیارهای پرورش یافته در فضای آزاد هستند.
میزان تولید خیار گلخانهای در 1000 متر چقدر است؟
میتوان تخمین زد که در یک گلخانه ۱۰۰۰ مترمربعی، تولید خیار گلخانهای معمولاً بین ۱۰ تا ۲۰ تن است. این میزان تولید تقریباً معادل بازدهی یک هکتار زمین کشاورزی است. این رقم البته میتواند بر اساس شرایط خاص گلخانه و روشهای کشاورزی مورد استفاده متغیر باشد.
بهترین زمان آبیاری خیار گلخانهای چه هنگامی است؟
برای آبیاری خیار گلخانهای، زمانبندی مناسب بر اساس نوع خاک متفاوت است. در خاکهای سبک و شنی که سریعتر خشک میشوند، توصیه میشود حدوداً هر 2 – 3 روز یکبار آبیاری انجام شود. در مقابل، در خاکهای سنگینتر، آبیاری میتواند هفتهای یکبار با میزان ۱ تا ۱/۵ اینچ آب صورت گیرد. مهم است که آبیاری بهگونهای انجام شود که حداقل ۷ سانتیمتر بالای خاک را خیس کند تا آب به عمق منطقه ریشه گیاه نفوذ کند.
پرورش خیار گلخانهای در منزل ممکن است؟
با فراهم کردن شرایط مناسب مانند نور کافی، دمای مناسب و تغذیه مناسب، میتوانید خیار گلخانهای را در فضای کوچکی مانند بالکن یا در پشت پنجره بزرگ آفتاب گیر پرورش دهید. استفاده از گلدانهای مناسب و سیستم آبیاری متناسب با نیازهای خیار نیز از جمله موارد مهم است. این کار علاوه بر اینکه میتواند سرگرمکننده باشد، تجربهای آموزنده درزمینهٔ کشاورزی و پرورش گیاهان در فضای محدود را به شما ارائه میدهد.
درامد خیار گلخانهای در 500 متر چقدر است؟
درآمد حاصل از پرورش خیار گلخانهای در یک فضای ۵۰۰ مترمربعی به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله کیفیت و میزان محصول، قیمت بازار، هزینههای تولید و مدیریت گلخانه. در صورت رعایت شرایط مناسب و بازاریابی مؤثر، میتوان انتظار داشت که این کسبوکار سودآور باشد.
منبع:
راهنمای جامع و مصور کشت و پروش صیفیجات (مهندس کیهان خسروی و مهندس اسدالله فتحی هفشجانی)
_350x350.jpg)
09131923700
عالی و جامع ممنون از زحمت شما برای گردآوری مطالب
سپاس از شما بزرگوار
سلام درود بر شما
اگه بخوام از خاک کمپوست استفاده کنم چه مقدار رو باید تهیه کنم برا فضای 400متر؟
فقط کمپوست میتونم اضافه کنم بجای کود مرغی و گاو و گوسفندی؟
درود
بسته به شرایط خاک و نوع کشت در گلخانه، می تونید از 1 تا 3 کیلو گرم کمپوست در متر مربع استفاده کنید.
از هر نوع کود آلی می تونید استفاده کنید ولی با توجه به نوع کود مصرفی، مقدار آن متفاوت می باشد.