افزایش کمی و کیفی محصولات نیازمند یک سری مراقبت‌ها و برنامه‌ها است. یکی از این برنامه‌ها برنامه کودی در کشاورزی است تا موجب تعادل مواد غذایی در خاک شوند.

کودهای ریز مغذی برای رشد و توسعه گیاهان بسیار حیاتی هستند.

به‌طورکلی از میان عنصر موردنیاز گیاهان تعدادی عنصر به میزان کم موردنیاز گیاهان بوده که به همین علت آن‌ها را با این نام نامگذاری کرده اند.

اگر چه که گیاهان به کود میکرو به میزان ناچیز احتیاج دارند، اما وجود آن‌ها برای گیاهان بسیار ضروری است.

انواع کودهای ریز مغذی

این کودها شامل عناصر غذایی ضروری می‌باشند که گیاهان به مقادیر کمی از آن‌ها نیاز دارند.

این عناصر شامل آهن (Fe)، منگنز (Mn)، روی (Zn)، مس (Cu)، بور (B)، مولیبدن (Mo)، کلر (Cl) و… هستند. در ادامه به توضیح انواع کودهای ریز مغذی می‌پردازیم:

کودهای آهن (Fe):

سولفات آهن: یک نوع کود محلول در آب که برای رفع کمبود آهن در گیاهان به کار می‌رود.
کلات‌های آهن: مانند Fe-EDTA، که پایدارتر هستند و آهن را به شکلی قابل جذب برای گیاه نگه می‌دارند.
فرو آمونیوم فسفات و فرو آمونیوم سولفات: از انواع دیگر کودهای حاوی آهن می‌باشند.

کودهای منگنز (Mn):

سولفات منگنز: متداول‌ترین نوع کود منگنز که به‌صورت محلول‌پاشی یا به‌عنوان افزودنی به خاک استفاده می‌شود.
کلات‌های منگنز: مانند Mn-EDTA، که جذب منگنز توسط گیاهان را تسهیل می‌کنند.
کربنات منگنز و کلرید منگنز نیز از دیگر کودهای حاوی منگنز می‌باشند.

کودهای روی (Zn):

سولفات روی: که به‌صورت محلول‌پاشی یا کاربرد خاکی استفاده می‌شود.
کلات‌های روی: مانند NaZn-EDTA و NaZn-NTA که جذب روی را بهبود می‌بخشند.

کودهای مس (Cu):

سولفات مس: رایج‌ترین نوع کود مس که می‌توان آن را به خاک یا به‌صورت محلول‌پاشی استفاده کرد.
کلات‌های مس: مانند EDTA-Cu، که در شرایط خاص برای جذب بهتر مس به کار می‌روند.
کود اکسید روی و فسفات روی نیز از دیگر کودهای حاوی عنصر روی می‌باشد.

کودهای بر (B):

بوراکس: یک منبع رایج بر که معمولاً به خاک اضافه می‌شود.
اسید بوریک: که گاهی اوقات به‌صورت محلول‌پاشی استفاده می‌شود.
بورات (کلسیم و سدیم) و کولمانیت از دیگر انواع کودهای حاوی عنصر بر هستند.

کودهای مولیبدن (Mo):

مولیبدات آمونیوم، مولیبدات پتاسیم و مولیبدات سدیم: از رایج‌ترین و پرمصرف‌ترین انواع کود مولیبدن می‌باشند.

کودهای کلر (Cl):

کلرید پتاسیم: یکی از منابع اصلی کلر که به‌عنوان کود استفاده می‌شود.

ویژگی کود ریز مغذی

کود میکرو غالباً به شکل کلاته هستند تا ثبات و کارایی را به حداکثر برسانند.

کلاته‌های میکرو کاملاً در آب حل شده و محلول در آب هستند.

کلاته‌های میکرو به‌سرعت جذب گیاه شده و کارایی آن‌ها بالا است.

زمان مصرف کودهای ریز مغذی

استفاده از کود های ریز مغذی بسیار مهم بوده در ضمن زمان مصرف این کود ها نیز بسیار مهم است که در ادامه به آن‌ها اشاره میکنیم.

۱. کودهای آهن (Fe)

بهترین زمان مصرف: مصرف کودهای آهن معمولاً در مراحل اولیه رشد و توسعه گیاهان توصیه می‌شود، به خصوص قبل از شروع فتوسنتز قوی.

نشانه‌های کمبود: زرد شدن برگ‌های جوان (کلروز).

۲. کودهای روی (Zn)

بهترین زمان مصرف: روی باید در مراحل اولیه رشد گیاه مصرف شود، مخصوصاً هنگام کاشت و اولین مراحل رشد ریشه.

نشانه‌های کمبود: لکه‌های سفید روی برگ‌های جوان و کاهش رشد و ریز برگی سرشاخه‌ها.

۳. کودهای منگنز (Mn)

بهترین زمان مصرف: منگنز معمولاً باید در دوره‌های رشد سریع گیاه مصرف شود، به خصوص در اوایل بهار.

نشانه‌های کمبود: کلروز بین رگبرگی در برگ‌های جوان.

۴. کودهای مس (Cu)

بهترین زمان مصرف: مصرف مس باید در مراحل اولیه رشد و تشکیل گل‌ها انجام شود.

نشانه‌های کمبود: زرد شدن برگ‌ها و کاهش رشد.

۵. کودهای مولیبدن (Mo)

بهترین زمان مصرف: مولیبدن باید در مراحل اولیه رشد و در زمان تشکیل غده‌ها و دانه‌ها مصرف شود.

نشانه‌های کمبود: کاهش تثبیت نیتروژن و رشد ناقص.

۶. کودهای بور (B)

بهترین زمان مصرف: بور باید در مراحل قبل از گل‌دهی و تشکیل میوه مصرف شود.

نشانه‌های کمبود: رشد کم ساقه‌ها (کوتولگی گیاه) و کاهش تشکیل میوه و کاهش عملکرد تولید می‌باشد.

بهترین کود ریز مغذی

معیارهای انتخاب بهترین کود ریز مغذی:

ترکیب شیمیایی: ترکیب شیمیایی کود باید متناسب با نیازهای خاص گیاه باشد.

قابلیت جذب: کودهایی که به‌صورت کلاته هستند، معمولاً جذب بهتری دارند.

سازگاری با خاک: برخی کودها برای خاک‌های خاصی مناسب‌تر هستند.

نحوه مصرف: راحتی مصرف و ماندگاری اثر کود جهت حداکثر تاثیرگذاری کود.

معرفی بهترین کودهای ریزمغذی

کودهای کلاته (Chelated) این کودها شامل عناصر ریزمغذی در فرم کلاته هستند که جذب بهتری توسط گیاه دارند. به عنوان مثال، EDTA و DTPA.

کودهای مایع: کودهای مایع معمولاً سریع‌تر جذب می‌شوند و برای کاربردهای فوری مناسب هستند. مثلاً کودهای آهن مایع.

کودهای محلول‌پاشی: این کودها برای مصرف برگی مناسب هستند و می‌توانند به‌سرعت علائم کمبود را برطرف کنند.

کودهای ترکیبی: کودهایی که چندین ریزمغذی را به‌صورت همزمان تأمین می‌کنند، مانند کودهای میکرو که ترکیبی از آهن، روی، منگنز، و مس دارند.

بررسی انواع کودهای ریز مغذی

کود آهن: بهترین نوع کود آهن، کلاته‌های آهن مثل Fe-EDTA و Fe-DTPA هستند.

کود روی: سولفات روی و کلاته‌های روی از بهترین گزینه‌ها هستند.

کود منگنز: سولفات منگنز و کلاته‌های منگنز پیشنهاد می‌شوند.

کود مس: سولفات مس و کلاته‌های مس بهترین نوع کودهای مس هستند.

کود بر: بوراکس و اسید بوریک از بهترین منابع بر هستند.

کود مولیبدن: مولیبدات آمونیوم و مولیبدات سدیم مناسب هستند.

کود ریز مغذی برای گیاهان آپارتمانی

گیاهان آپارتمانی نقش مهمی در بهبود کیفیت هوا و ایجاد زیبایی در فضاهای داخلی ایفا می‌کنند.

این گیاهان نیز مانند گیاهان باغچه‌ای به ریزمغذی‌ها نیاز دارند تا بتوانند سالم و سرزنده رشد کنند.

در این مقاله به اهمیت و نحوه استفاده از کودهای ریزمغذی برای گیاهان آپارتمانی پرداخته خواهد شد.

اهمیت ریزمغذی‌ها برای گیاهان آپارتمانی

ریز مغذی‌ها عناصر ضروری هستند که گیاهان به مقادیر بسیار کمی از آن‌ها نیاز دارند.

این عناصر شامل آهن، روی، منگنز، مس، بر، مولیبدن و کلر می‌شوند. کمبود هر یک از این عناصر می‌تواند باعث کاهش رشد و بروز علائم کمبود در گیاهان آپارتمانی شود.

معیارهای انتخاب کود ریز مغذی مناسب برای گیاهان آپارتمانی

قابلیت جذب: کود باید به‌راحتی توسط گیاه جذب شود. کودهای کلاته معمولاً جذب بهتری دارند.

نوع گیاه: نیازهای غذایی گیاهان مختلف متفاوت است، بنابراین کود باید متناسب با نوع گیاه انتخاب شود.

فرم کود: کودهای مایع و محلول‌پاشی برای گیاهان آپارتمانی مناسب‌تر هستند.

بهترین کودهای ریزمغذی برای گیاهان آپارتمانی

کود آهن: کودهای کلاته آهن مانند Fe-EDTA و Fe-DTPA برای گیاهان آپارتمانی بسیار موثر هستند.

کود روی: سولفات روی و کلاته‌های روی از بهترین گزینه‌ها برای تأمین روی گیاهان آپارتمانی هستند.

کود منگنز: سولفات منگنز و کلاته‌های منگنز پیشنهاد می‌شوند.

کود مس: سولفات مس و کلات‌های مس برای تأمین مس مورد نیاز گیاهان مناسب هستند.

کود بر: بوراکس و اسید بوریک از بهترین منابع بر برای گیاهان آپارتمانی هستند.

کود مولیبدن: مولیبدات آمونیوم و مولیبدات سدیم برای تأمین مولیبدن مورد نیاز گیاهان مناسب هستند.

نحوه مصرف کودهای ریزمغذی برای گیاهان آپارتمانی

کودهای مایع: کودهای مایع معمولاً به‌صورت مستقیم به خاک گیاه اضافه می‌شوند و جذب سریع‌تری دارند. مقدار مصرف باید طبق دستورالعمل تولیدکننده باشد.

کودهای محلول‌پاشی: این کودها را می‌توان به‌صورت محلول‌پاشی بر روی برگ‌ها استفاده کرد تا به‌سرعت جذب شوند.

کودهای دانه‌ای: این کودها به تدریج در خاک تجزیه شده و مواد مغذی را آزاد می‌کنند. باید به صورت چالکود استفاده شوند و مقدار مصرف باید طبق دستورالعمل تولیدکننده باشد.

نحوه استفاده از کودهای ریز مغذی

محلول‌پاشی: بسیاری از کودهای ریز مغذی می‌توانند به‌صورت محلول‌پاشی بر روی برگ‌ها استفاده شوند. این روش برای رفع سریع کمبودهای ریز مغذی مؤثر است.
افزودن به خاک: کودهای ریز مغذی می‌توانند به خاک اضافه شوند تا به‌تدریج توسط ریشه‌ها جذب شوند.
استفاده از کلات‌ها: استفاده از کلات‌های عناصر ریز مغذی می‌تواند جذب آن‌ها را بهبود بخشد و خطر شسته شدن آن‌ها از خاک را کاهش دهد.

کود ریز مغذی برای رشد و بالارفتن عملکرد در محصولات کشاورزی مفید هستند و علی‌رغم نیاز کم گیاه، جایگاه خاصی در تولیدات کشاورزی دارند و برای انواع محصولات مناسب هستند.

عناصری که در بالا نام‌برده شد اجزای اصلی کود ریز مغذی بوده که باعث رشد و افزایش محصول می‌شوند.

ازآنجاکه کشاورزان بیشتر در استفاده از عناصر مغذی ماکرو متمرکز هستند، مقدار بیش از حد کود ریز مغذی‌ها اتفاق بسیار کمیابی است.

از طرف دیگر، در صورت کمبود کود میکرو، رشد و کیفیت محصول تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و نشانه آن تغیر رنگ برگ‌ها، رشد ضعیف برگ‌ها و سرشاخه‌های جوان و باردهی ضعیف است و کمبود هر یک از ریزمغذی‌ها ممکن است رشد گیاه را محدود کند.

چرا باید در کشاورزی از انواع کود ریز مغذی استفاده کرد؟

عنصر روی در ساختار هورمون اکسین (هورمون رشد) سهیم است و همچنین این عنصر در گل انگیزی و تولید گرده و گرده‌افشانی ضروری است، و موجب تسریع در رشد لوله گرده شده و در نتیجه امکان لقاح و تشکیل میوه را افزایش می‌دهد.

علائم کمبود روی در پسته شامل تأخیر در باز شدن جوانه‌های گل، مواج شدن برگ‌ها و کوتاه‌شدن فاصله میان‌گره‌ها است. به‌طورکلی بدون روی، عملکرد بالا برای گیاهان غیرممکن می‌شود.

علائم کمبود روی در کشاوزی به‌صورت زیر است:

زردشدن در پایین برگ‌ها
کاهش طول میان‌گره‌ها
کاهش دوره گرده‌افشانی، کاهش تشکیل میوه
کاهش انتقال مواد فتوسنتزی به محل مصرف
توقف رشد جوانه انتهایی و سیاه‌شدن جوانه رویشی

نقش عنصر مس در کشاورزی:

مس در ساختار بعضی از پروتئین‌ها وجود داشته و در واکنش‌های انتقال الکترون سهیم بوده و فعال‌کننده چندین آنزیم است.

این عنصر غذایی در خاک‌های آهکی و قلیایی، برای گیاهان به طور کامل غیرقابل‌جذب است.

از علائم کمبود مس در باغات پسته می‌توان به ریز و قرمزشدن برگ و میوه و سوختگی برگ‌های جوان اشاره کرد. خشکیدگی درختان پسته و حالت سوختگی نوک برگ‌های نابالغ و جدید در انتهای شاخه و عصایی شدن سرشاخه‌ها از علائم کمبود مس در درختان پسته است.

با توجه به اینکه مس برای ایفای نقش آنزیم‌ها حاوی مس در کلروپلاست ضروری است زردی برگ های جوان، رایج‌ترین علامت کمبود مس در گیاهان می‌باشد. مس به علت حضور در ساختار لیگنین در مقاومت طبیعی گیاهان نسبت به بیماری‌ها نقش دارد.

نقش عنصر بر در کشاورزی:

بر یک عنصر غذایی پر اهمیت برای رشد و نمو محصولات کشاورزی است.

وجود بر برای گرده‌افشانی و به‌طورکلی برای ساختارهای تولیدمثلی گیاهان مهم و ضروری است.

افزایش طول عمر دانه گرده و کمک به رشد لوله گرده و گرده‌افشانی از کارهای اساسی عنصر بر در گیاه پسته است.

جذب بر در خاک‌های آهکی که دارای pH بالایی هستند و همچنین آب‌هایی که دارای بی‌کربنات بالای هستند سخت‌تر است.

این عنصر به پایداری غشا و یکپارچگی عملکرد گیاه کمک زیادی کرده و یکی از احتیاجات ضروری گیاه به‌حساب می‌آید.

علائم کمبود بر ابتدا در نقاط رشد گیاهان ظاهر می‌شود و انواع خاصی از خاک بیشتر در معرض کمبود بر هستند.

از علائم کمبود این عنصر می‌توان موارد زیر را نام برد:

سیاه‌شدن بافت‌های مریستمی
مرگ نقاط درحال‌رشد و توقف رشد جوانه انتهایی
تغییر شکل و کلروز برگ‌ها و رنگ‌پریدگی برگ‌های جوان
ضایعات قهوه‌ای تیره روی برگ‌ها
کاهش فاصله میان‌گره‌ها، ایجاد حالت کوتولگی و تراکم و کوچک‌شدن برگ‌ها در سرشاخه‌ها
گل‌دهی ضعیف و عدم رشد کافی میوه

زمان استفاده از بر بسیار مهم است. یکی از زمان‌های مناسب برای محلول‌پاشی این عنصر، قبل از گلدهی (تورم جوانه‌ها) و در باغات میوه پس از برداشت محصول می‌باشد.

نقش عنصر آهن در کشاورزی:

عنصر آهن یکی دیگر از کود ریز مغذی‌ بوده که برای گیاهان به میزان کم بسیار ضروری هستند. آهن برای رشد محصولات و تولید مواد غذایی ضروری است.

گیاهان آهن را به‌عنوان کاتیون آهنی (Fe²⁺) به خود اختصاص می‌دهند. آهن جزء بسیاری از آنزیم‌های مرتبط با انتقال انرژی، کاهش و تثبیت نیتروژن و تشکیل لیگنین است. اهمیت آهن، نقش آن در تولید کلروفیل است.

به همین دلیل، آهن عنصر اساسی برای فتوسنتز و ترکیب آنزیم است که کمبود آهن در گیاهان باعث زردی بین رگبرگ‌های برگ‌های جوان‌تر می‌شود.

نقش عنصر منگنز در کشاورزی:

منگنز در درجه اول به‌عنوان بخشی از سیستم‌های آنزیمی در گیاهان عمل می‌کند. این عنصر همچنین چندین واکنش مهم متابولیکی را فعال کرده و نقش مستقیمی در فتوسنتز دارد.

این عنصر در واکنش‌های انتقال الکترون و در تولید کلروفیل نقش دارد. منگنز ضمن افزایش دردسترس‌بودن فسفر (P) و کلسیم (Ca)، جوانه‌زنی و بلوغ را در گیاهان تسریع می‌کند.

علائم کمبود منگنز به‌راحتی با کمبود آهن اشتباه گرفته می‌شود. کمبود منگنز در گیاهان به‌صورت کلروز یا زردی بین رگبرگ‌های برگ‌های جوان بروز می‌کند که تمام قسمت‌های بالای درخت را فرامی‌گیرد، رشد درخت نیز کاهش‌یافته و در بعضی مواقع درختان به‌صورت کوتاه باقی می‌مانند.

نقش عنصر مولیبدن در کشاورزی:

مولیبدن عنصری کمیاب است که در خاک یافت می‌شود و برای سنتز و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز موردنیاز است.

این عنصر در تولید آنزیم‌های مربوط به مصرف نیتروژن در گیاه و همچنین در تبدیل نیترات‌ها به اسیدآمینه نقش دارد.

مولیبدن نقش ضروری در جذب آهن و انتقال آن در گیاهان دارد که این موضوع علت مشابه بودن علائم کمبود مولیبدن با زردی بین رگبرگی کمبود ازت و آهن می‌باشد.

باتوجه‌به اهمیت مولیبدن در بهینه‌سازی رشد گیاه، خوشبختانه کمبود آن در اکثر مناطق زراعی کشاورزی نادر است.

مولیبدن در افزایش عملکرد و کیفیت محصول و همچنین بر روی جذب عناصر دیگر توسط گیاه نقش دارد.

نقش عنصر کلر در کشاورزی:

گیاهان کلر را به‌عنوان آنیون کلرید (Cl-) می‌گیرند. کلر در واکنش‌های تنظیم فشار اسمزی و خنثی‌سازی کاتیون‌ها دخالت دارد.

کلر در فرآیندهای بیوشیمیایی مهم است و همچنین در ایفای نقش منگنز در تولید فتوسنتزی کربوهیدرات‌ها و آزادسازی اکسیژن شرکت می‌کند.

این عنصر در واکنش‌های انرژی در گیاه فعال است. کلر به‌عنوان کود ریز مغذی طبقه‌بندی می‌شود، و برای گیاهان در مقادیر کم موردنیاز است.

رشد بسیاری از گیاهان به طور قابل‌توجهی در صورت کاهش کلر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد. زردی برگ‌های جوان و پژمردگی عمومی گیاه دو علامت رایج کمبود کلر است.

کود میکرو تغذیه گیاه را کامل می‌کند.
این دسته از کودها از گلدهی و باردهی پشتیبانی می‌کنند.
کمبودها را اصلاح‌کرده و عملکرد نادرست گیاه را درمان می‌کنند.
کود ریز مغذی مقاومت گیاه را در برابر بیماری، حشرات و تنش‌های محیطی افزایش می‌دهند.
کود ریز مغذی به میزان زیادی از پدیده سال آوری جلوگیری کرده و باعث افزایش عملکرد تولید می‌شوند.

استفاده از کود میکرو در کشاورزی به روش اصولی

امروزه با انجام آزمایش‌های خاک و تجزیه‌وتحلیل گیاهان مشخص شده که بسیاری از خاک‌ها از کود ریز مغذی رنج می‌برند.

کمبود این عناصر بیشتر در گیاهان زراعی، درختان میوه و حتی در گل‌های زینتی کشور قابل رویت است و این کمبود در آن‌ها تأیید شده است.

از سری دلایلی که باعث کمبود کود ریز مغذی در گیاهان شده است دلایل زیر است.

افزایش استفاده از کودهای NPK با آنالیز بالا که حاوی مقادیر کمتری از عناصر ریز مغذی هستند.

پیشرفت در تکنولوژی کود باعث کاهش باقیمانده کود ریز مغذی می‌شود.

نیاز به محصول زیاد و افزایش تولید باعث مصرف این عناصر شده و در نتیجه در خاک کمبود ایجاد می‌شود.

این عوامل در کنار سایر عوامل دیگر دست‌به‌دست هم داده و باعث افزایش قابل‌توجه استفاده و نیاز به کود ریز مغذی برای دستیابی به یک تغذیه متعادل و کامل می‌شوند.

متداول‌ترین روش استفاده و کاربرد عناصر میکرو در کشاورزی به‌صورت کود میکرو در خاک و در چال کود است. میزان مصرف این کود در هر زمین فرق داشته و نمی‌توان به‌صورت دقیق بیان کرد.

برای این که میزان دقیق استفاده از این کودها را بدانید نیازمند آزمایش خاک هستید تا بتوانید میزان کمبود این عناصر را در زمین و باغ خود مشخص کنید.

همچنین می‌توان این کودها را با کودهای دیگر مخلوط کرده و برای گیاهان خود به کار ببرید. با این کار هزینه‌ها کاهش‌یافته و توزیع یکنواخت‌تری با استفاده از تجهیزات کاربردی معمولی امکان‌پذیر می‌شود.

از آن جایی که این کودها حلالیت بالایی دارند می‌توان به‌صورت محلول‌پاشی و هم در آب آبیاری از آن‌ها استفاده کرد.

کود ریز مغذی پودری

کودهای ریزمغذی پودری به دلیل کارایی بالا و قابلیت جذب سریع، جایگاه ویژه‌ای در کشاورزی و باغبانی دارند.

این کودها به‌راحتی قابل‌حمل و استفاده هستند و می‌توانند نیازهای گیاهان به عناصر ریزمغذی را به‌خوبی تأمین کنند.

در این مقاله به معرفی، مزایا، نحوه مصرف و بهترین انواع کودهای ریزمغذی پودری پرداخته می‌شود.

۱. اهمیت ریزمغذی‌ها برای گیاهان

ریز مغذی‌ها عناصری هستند که گیاهان به مقدار کمی از آن‌ها نیاز دارند اما نقش حیاتی در رشد و توسعه گیاهان ایفا می‌کنند. این عناصر شامل آهن، روی، منگنز، مس، بر، مولیبدن و کلر هستند. کمبود هر یک از این عناصر می‌تواند باعث کاهش رشد و بروز علائم کمبود در گیاهان شود.

۲. مزایای کودهای ریزمغذی پودری

قابلیت جذب بالا: کودهای پودری به‌راحتی در آب حل شده و به‌سرعت توسط گیاه جذب می‌شوند.

حمل‌ونقل آسان: وزن سبک و بسته‌بندی کم‌حجم آن‌ها را برای حمل‌ونقل مناسب می‌سازد.

دوام طولانی: در صورت نگهداری مناسب، این کودها طول عمر بالایی دارند.

استفاده چندمنظوره: بعضی از انواع پودری را می‌توان هم به‌صورت محلول‌پاشی و هم به‌صورت افزودن به خاک استفاده کرد.

۳. بهترین کودهای ریزمغذی پودری

کود آهن پودری: مانند Fe-EDTA و Fe-DTPA که به‌صورت پودر عرضه می‌شوند و برای برطرف‌کردن کمبود آهن در گیاهان بسیار مؤثر هستند.

کود روی پودری: سولفات روی پودری و کلاته‌های روی برای تأمین نیاز گیاهان به روی مناسب هستند.

کود منگنز پودری: سولفات منگنز پودری و کلاته‌های منگنز به‌عنوان منابع موثق منگنز شناخته می‌شوند.

کود مس پودری: سولفات مس پودری و کلاته‌های مس برای تأمین مس گیاهان مناسب هستند.

کود بر پودری: بوراکس پودری و اسید بوریک از بهترین منابع بور پودری هستند.

کود مولیبدن پودری: مولیبدات آمونیوم و مولیبدات سدیم پودری برای تأمین مولیبدن مورد نیاز گیاهان مناسب هستند.

۴. نحوه مصرف کودهای ریزمغذی پودری

محلول‌پاشی: مقدار مشخصی از کود پودری را در آب حل کرده و به‌صورت محلول‌پاشی بر روی برگ‌ها و ساقه‌های گیاهان اسپری کنید. این روش باعث جذب سریع عناصر مغذی می‌شود.

افزودن به خاک: کودهای پودری را می‌توان به خاک اضافه کرد. مقدار مصرف باید طبق دستورالعمل تولیدکننده باشد و با خاک به‌خوبی مخلوط شود تا به ریشه‌ها برسد.

استفاده در سیستم‌های آبیاری: کودهای پودری می‌توانند به سیستم‌های آبیاری اضافه شوند تا هم‌زمان با آبیاری، عناصر مغذی نیز به گیاهان برسد.

۵. زمان مصرف کودهای میکرو پودری

بهار و تابستان: بهترین زمان برای مصرف کودهای ریزمغذی پودری است، زیرا گیاهان در این فصول رشد فعال‌تری دارند.

پاییز و زمستان: مصرف کودها را کاهش دهید، زیرا گیاهان در این فصول رشد کمتری دارند.

کودهای ریزمغذی پودری با داشتن مزایای فراوان، انتخابی مناسب برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای گیاهان هستند.

انتخاب صحیح نوع کود و زمان‌بندی مناسب مصرف آن می‌تواند به بهبود کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی کمک کند.

مشاوره با کارشناسان کشاورزی و استفاده از دستورالعمل‌های تولیدکنندگان کود می‌تواند به کشاورزان در این زمینه کمک کند.

کود ریز مغذی مایع

تأمین ریزمغذی‌های موردنیاز گیاهان، نقش کلیدی در رشد و توسعه سالم آن‌ها دارد.

کودهای ریزمغذی مایع به دلیل سرعت جذب بالا و کاربرد آسان، به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین انواع کودها در کشاورزی و باغبانی شناخته می‌شوند.

در این مقاله، به بررسی دقیق کودهای ریز مغذی مایع ، مزایا، نحوه استفاده و انواع مختلف آن‌ها پرداخته می‌شود.

تعریف کود ریزمغذی مایع

کودهای ریزمغذی مایع محلول‌هایی هستند که حاوی عناصر غذایی ضروری به مقدار کم هستند.

این کودها به‌سرعت در آب حل شده و به‌سرعت توسط ریشه‌ها و برگ‌های گیاهان جذب می‌شوند.

عناصر موجود در این کودها شامل آهن، روی، منگنز، مس، بور، مولیبدن و کلر هستند.

مزایای کودهای ریزمغذی مایع

سرعت جذب بالا: این کودها به دلیل حالت مایع خود، به‌سرعت توسط گیاه جذب می‌شوند.

کاربرد آسان: استفاده از کودهای مایع ساده است و می‌توان آن‌ها را به‌راحتی در سیستم‌های آبیاری یا به‌صورت محلول‌پاشی به کار برد.

توزیع یکنواخت: به دلیل حالت مایع، این کودها به طور یکنواخت در خاک یا بر روی برگ‌ها توزیع می‌شوند.

افزایش بهره‌وری: بهبود سریع وضعیت تغذیه‌ای گیاه و افزایش عملکرد و کیفیت محصول.

نحوه استفاده از کودهای ریزمغذی مایع

محلول‌پاشی: اسپری کردن محلول کود بر روی برگ‌ها و ساقه‌های گیاه برای جذب سریع عناصر غذایی. این روش به‌ویژه در صورت بروز علائم کمبود ریزمغذی‌ها مفید است.

افزودن به سیستم آبیاری: اضافه‌کردن کود مایع به آب آبیاری تا هم‌زمان با آبیاری، عناصر غذایی نیز به گیاهان برسد. این روش به توزیع یکنواخت کود در خاک کمک می‌کند.

تزریق به خاک: تزریق کود مایع به عمق خاک برای رسیدن به ریشه‌ها و تأمین مستقیم عناصر غذایی موردنیاز گیاه.

بهترین روش اختلاط کود ریز مغذی

اختلاط کودهای میکرو ریز مغذی با سایر کودها نیاز به توجه دقیق به سازگاری شیمیایی و فیزیکی دارد تا از کاهش کارایی و اثر بخشی کودها جلوگیری شود. در اینجا به چند نکته اساسی در این باره اشاره می‌کنم:

1. سازگاری شیمیایی

پیش از اختلاط: بررسی کنید که کودهای مورد نظر با یکدیگر سازگار هستند. برخی از کودها ممکن است در صورت مخلوط شدن واکنش‌های نامطلوبی مانند رسوب‌گذاری، کاهش حلالیت و یا حتی تولید ترکیبات سمی نشان دهند.
pH مخلوط: توجه به pH مخلوط نهایی بسیار مهم است. pH می‌تواند بر حلالیت و جذب ریز مغذی‌ها تاثیر بگذارد.

2. ترتیب اختلاط

مخلوط کردن به ترتیب: بهتر است کودهای مایع به ترتیب خاصی به مخزن اختلاط اضافه شوند. برای مثال، ابتدا کودهای نیتروژنی، سپس فسفاته، پتاسه و در نهایت کودهای ریزمغذی اضافه شوند.

3. تست مخلوط

آزمایش قبل از استفاده: پیش از استفاده گسترده از مخلوط جدید، مقدار کمی از آن را آزمایش کنید تا از عدم وجود رسوب و یا تغییرات ناخواسته دیگر اطمینان حاصل کنید.

4. نوع کود

کودهای مایع و جامد: اختلاط کودهای مایع با کودهای جامد باید با دقت انجام شود. ممکن است لازم باشد کود جامد کاملاً حل شود و سپس به مخلوط اضافه شود.

5. استفاده از تکنولوژی‌های جدید

فرمولاسیون‌های آماده: برخی شرکت‌ها فرمولاسیون‌های آماده‌ای از کودهای ترکیبی عرضه می‌کنند که استفاده از آنها می‌تواند فرآیند اختلاط را ساده‌تر و ایمن‌تر کند.