ویژگی های خاک های قلیایی درختان یا گیاهان
معمولا خاک های قلیا از شسته شدن ناکافی خاک های شور و قلیایی حاصل می شود. در آن ها از نمک محلول شسته شده و از نیم رخ خاک خارج می گردد، ولی سدیم جذب شده بر روی سطح ذرات ریز خاک باقی می مانند. در اثر جذب یون های سدیم بر سطح ذرات ریز (رس ها)، این ذرات از همدیگر دور می شوند (انتشار و پراکندگی رس ها از همدیگر).
که منجر به تخریب ساختمان خاک (گرفتگی خلل و فرج خاک) و ایجاد حالت توده ای می شود. نفوذ آب به داخل خاک و هدایت خاک آن به شدت کاهش پیدا کرده، تیلر یا هفت بیل کردن خاک به سختی صورت می گیرد. مواد آلی (بقایای گیاهی) این خاک ها تحت تاثیر یون سدیم به شدت انتشار پیدا کرده و سطح ذزات رس خاک رامی پوشانند، درنتیجه منجر به ایجاد رنگ تیره خاک (چرب شدن خاک) می گردد.
اکثر مناطق دارای خاک های قلیایی
این گونه خاک ها غالبا در مساحت های کوچک و پراکنده به خصوص در محل هایی که آبشویی ندارد، مانند حاشیه کناری جوی ها، بر روی پشته ها و در سطح خیابان ها بین قطعات در باغات دیده می شوند. در خاک های قلیایی افزایش اسیدیته (ph) باعث کاهش قابلیت جذب بسیاری از عناصرغذایی به خصوص ریز مغذی (عناصر کم مصرف که بالقوه در خاک وجود دارند) توسط ریشه درختان شده، درنتیجه علائم کمبود در آن ها مشاهده می گردد.
به طور مثال در اسیدیته (ph) بالای 5/8، میزان قابلیت استفاده عناصری هم چون آهن، روی، منگنز و مس نقصان می یابد. کمبود مواد آلی در این خاکها باعث کاهش ازت می گردد. مشکل خاک های قلیایی در مقایسه با خاک های شور، دارا بودن اسدیته بالا،عدم نفوذ پذیری آب و تهویه مطلوب به لحاظ مسدود شدن خلل و فرج منافذ در خاک است.
تصعید ازت به شکل آمونیوم در خاک های قلیایی شدید است، در نتیجه این گروه خاک ها در مقایسه با خاک های غیر قلیایی باعث از دست رفتن آمونیوم شده لذا بهتر است که ازت از منبع سولفات آمونیوم برای رشد درختان و کاهش اسیدیته خاک به صورت موضعی استفاده شود.
تحقیقات نشان داده است که در خاک های قلیایی (سدیمی) اصلاح شده به علت دارا بودن مقادیری زیادی فسفر، احتیاج به کود فسفره کمتری است. افزایش سدیم تبادلی باعث کاهش جذب عنصر کلسیم می گردد. باوجود مقادیر زیاد عناصر ریز مغذی به خصوص آهن، روی در خاک، اسیدیته (ph) بالای خاک می تواند باعث عدم جذب آن ها توسط ریشه شود.
-_1_350x350.jpg)
11-(1)_350x350.jpg)
