جوانه درخت
ساختار جوانه ها شبیه مریستم های انتهای بوده و توسط برگ های کوچک بنام فلس احاطه می شوند .جوانه ها در روی اندامهای درختان میوه به جوانه های انتهایی ،جوانه های جانبی ،جوانه های مخفی و جوانه های ریشه که از نوع جوانه های نابجا بشمار می ایند،تقسیم می شوند . جوانه انتهایی در نوک شاخه های یکساله و یا چند ساله حاصل میشود .
جوانه های جانبی نیز بر روی گره های شاخه های یکساله و یا چند ساله تشکیل می گردند .جوانه های مخفی ،روی تنه، بازوهای اصلی و فرعی درختان مستقر بوده و در شرایط ویژه نظیر ازبین رفتن جوانه های شاخه های یکساله می شوند .جوانه های ریشه، قادر به تولید پاجوش ریشه بوده و در برخی از درختان میوه نظیر فندق و تمشک موجود میباشند .
جوانه ها ،را می توان از لحاظ تولید اندام های رویشی و زایشی به دو گروه تقسیم نمود .
جوانه های رویشی بعداز بیدار شدن ،شاخه و برگ به وجود می اورند.جوانه های زایشی در درختان مختلف میوه،در نوک یا جانب شاخه های یکساله ویا شاخه های چند ساله مستقر می گردند وبعداز فعال شدن ،گل ویا گل اذین تشکیل می دهند.جوانه های زایشی ساده نظیر جوانه های هلو، زردالو، بادام، گیلاس، البالو، گوجه و شلیل بعد از بیدار شدن ،گل و یا گل اذین تشکیل می دهند.
جوانه های زایشی مخلوط،نظیر سیب ،گلابی ، به، و گل های ماده گردو هنگام فعال شدن ،چندین عدد برگ و گل بوجود می اورند .
جوانه های مرکب نظیر انگور،بعد از بیدار شدن ،ابتدا شاخه بارور حاصل نموده و در روی شاخه تولید شده ،گل و یا گل اذین تشکیل می دهند.در گره های شاخه برخی از در ختان میوه نظیر الو و هلو گاهی اوقات دو و یا سه جوانه حاصل می شود
گل درخت
درختان میوه بعد از رسیدن بلوغ شروع به گل دهی می نمایند . اکثر درختان میوه گل های کامل حاصل می کنند. گل های کامل حاوی کاسبرگ، گلبرگ، پرچم و مادگی می باشند.
کاسبرگ
هر یک از قطعه‌ها یا بخش‌های کاسهٔ گل که معمولاً سبز و گاه به رنگ‌های دیگر است را کاسبَرگ می‌نامند.
مجموعه کاسبرگ‌ها را – خارجی‌ترین نقطه حلقه اجزای تشکیل دهنده گل- کاسه گل می‌نامند.
از لحاظ ریخت‌شناسی زیستی، هم کاسبرگ‌ها و هم گلبرگها برگ‌هایی هستند که با هدفی خاص سازگار شده‌اند. کاسه گل (مجموعه کاسبرگ‌ها) و جام گل (مجموعه گلبرگها) حلقه‌های بیرونی‌تر غیربارور اندام گل هستند که باهم قسمتی که به عنوان گل‌پوش شناخته میشود را شکل می‌دهند.
گُلبَرگ از جمله قسمت‌های گل است.
دومین حلقهٔ گل، مرکب از قطعاتی به نام گلبرگ است.
در آنها معمولاً پهنک، و قسمتِ زیرینِ باریک‌تری به نام ناخنک قابل تشخیص است. ناخنک، گلبرگ را به نهنج متصل می‌کند. پهنک ممکن است صاف (مانند آلاله)، دندانه‌دار، ریشک‌دار، یا لپ‌دار باشد.
غالباً در قاعده گلبرگها نوش جای ماده شیرینی ترشح می‌کند که حشرات طالب آن‌اند. گلبرگها ممکن است کاملاً به صورت نوش جای شیپور مانند، تغییر شکل دهند
در نوعی طبقه‌بندی قدیمی‌تر گیاه‌شناسی (رده‌بندی طبیعی) گیاهان گلدار دولپه‌ای را به سه گروه بی‌گلبرگان، جداگلبرگان و پیوسته‌گلبرگان تقسیم می‌کردند.
پیوسته‌گلبرگان گیاهانی هستند که گلبرگ‌های آنها به هم پیوسته‌است مانند نرگس.
گیاهان با گلبرگ‌های جدا از هم جداگلبرگان نام دارند.
-_1_350x350.jpg)
11-(1)_350x350.jpg)
