انجبار، ساقه زیرزمینی که 6 خاصیت درمانی دارد

انجبار، ساقه زیرزمینی که 6 خاصیت درمانی دارد

گیاه دارویی انجبار در طب سنتی

انجبار گیاهی است که مصارف دارویی دارد و در این نوشته به توضیحات در خصوص گیاه انجبار – مشخصات و خواص و کاربرد انجبار می پردازیم.

در کتب طب سنتی و در بازار دارویی با نام «انجبار» معروف است و «اناریف» هم ذکر می کنند.

به فرانسوی آن را به طور کلی Renouee (تمام گیاهان جنس پولی گونوم را به فرانسوی renouee می نامند). نام اختصاصی آن La renouee bistort و Serpentaire و Bistort و به انگلیسی Bistort و Serpentary و Snakeroot و Snakeweed گفته می شود.

گیاهی است از خانوادۀ Polygonaceae نام علمی آن .Polygonum bistorta L و مترادف آن Bistorta officinalis Rafin می باشد.

در زبان اردو در هند گونه .Polygonum viviparum L را «انجبار» نامند. خواص ریشه آن خیلی شبیه خواص دارویی ریشه گونه Polygonum bistorta می باشد.

گیاه دارویی انجبار در طب سنتی

چگونه از روی شکل، انجبار را بشناسیم؟

انجبار گیاهی است چند ساله که بلندی آن کمی کمتر از یک متر ولی در برخی نقاط خیلی کوتاه و تا 20 سانتی متر می شود.

ساقه: از مشخصات بارز گیاه ساقه زیرزمینی ضخیم آن است که استوانه ای و به هم چسبیده و اطراف سطح خارجی آن را ریشک های فراوانی که از نظر دارویی مصرف دارند پوشیده است. از این ساقه زیرزمینی تعدادی برگ و ساقه گل دهنده و بدون شاخه بیرون می آید.

برگ: برگ های آن دراز، بیضی، نوک تیز، به رنگ سبز روشن شفاف، رنگ زیر برگ سبز غباری است که با دمبرگ درازی به ساقه زیر زمینی وصل می شود. برگهای قسمت بالای گیاه بدون دمبرگ است.

گل: گل های آن قرمز بندرت سفید به طور مجتمع در انتهای شاخه گل دهنده ظاهر می شود. از گیاهانی است که به واسطه گلهای زیبایش در گلکاری ها کاشته می شود.

چگونه از روی شکل، انجبار را بشناسیم؟

محل رویش گیاه انجبار

این گیاه بومی اروپا و در انگلستان در مرغزارهای مرطوب می روید و در آسیا نیز انتشار دارد.

در ایران: در مناطق غرب کشور در تخت سلیمان، همدان، در ارتفاعات کوهستان الوند و در ارتفاعات کوه سهند در آذربایجان دیده می شود.

چگونگی تکثیر گیاه انجبار

تکثیر این گیاه  از طریق تقسیم بوته آن انجام می گیرد.

ترکیبات شیمیایی ریزوم و ریشه انجبار 

از نظر ترکیبات شیمیایی در ریزوم خشک و ریشه گیاه مقدار قابل ملاحظه ای در حدود 20 درصد انواع تانن، در حدود 30 درصد نشاسته، کمی قند، اسید گالیک و یک ماده رنگی قرمز به نام «قرمز انجبار» وجود دارد.

ترکیبات شیمیایی ریزوم و ریشه انجبار 

استفاده از گیاه انجبار در کشورهای متعدد

طبیعت: انجبار از نظر طبیعت طبق رای حکمای طب سنتی سرد و خشک است.

خواص و کاربرد انجبار در چین

در چین از ریشه گیاه به عنوان بند آورنده خون، ضد تب، مدّر و ملیّن استفاده می شود.

خواص و کاربرد انجبار در فرانسه

در فرانسه از خیس کرده 60-30 گرم ریشه خشک انجبار در یک لیتر آب به صورت شست و شو در موارد بواسیر برای قطع خونریزی به کار می رود.

خواص و کاربرد انجبار در انگلستان

در انگلستان در ناحیه English Lake District مرسوم است که برگ های انجبار را با نام Easterledges می خورند و از ریشه آن به عنوان قابض و تونیک استفاده می شود.

خواص و کاربرد انجبار در هند

در هند از ریشه گونه P. viviparum که آن را انجبار می نامند به عنوان قابض استفاده می شود.

سایر خواص انجبار در ملل مختلف

له شده آن را روی آبسه ها می اندازد.

خواص و کاربردهای بی شمار درمانی انجبار

1.جوشانده ریشه گیاه انجبار

از جوشانده ریشه برای رفع التهاب مزمن و سوزاکی مجرای ادرار[1] و رفع ترشحات سفید مهبل[2] استفاده می شود.

خواص و کاربردهای بی شمار درمانی انجبار

2.غرغره کردن گیاه انجبار

به صورت غرغره برای التیام زخم، ناراحتی های حلق، و برای سفت کردن لثه های نرم به کار می رود. برای قطع اسهال نیز آنرا می خورند.

3. بند آمدن خون با انجبار

در بند آوردن خونروی و خونریزی از هر عضو خصوصاً از سینه و ریه و بواسیر بسیار مؤثر است. در جلوگیری از اسهال خونی نافع می باشد.

4.بهبود و التیام مشکلات گوارشی

مسکّن قی است و به علت تانن زیادی که دارد مقوی اعضا و روده ها است و برای تسکین التهاب صفرا و خون و همچنین در بهبود سل و رفع ضعف اشتها خورده می شود.

5.قطع کننده خون در ادرار

برای قطع خون در ادرار بسیار مؤثر است.

6.استعمال خارجی برای زخم ها

در استعمال خارجی برای قطع خونریزی و گوشت آوردن زخمها بسیار مفید است. برای سرد مزاجان مضّر است از این نظر باید با زنجبیل خورد.

قسمت هایی از گیاه که مورد استفاده دارویی است

معمولاً از ساقه زیر زمینی با ریشکهای اطراف آن و همچنین از پوست ساقه زیرزمینی و عصاره آن استفاده می شود. رنگ قسمت داخل ریشه و ساقه زیرزمینی قرمز است و دم کرده آن مایع قرمز رنگ می شود.

توجه: املاح آهن و آلبومین و ژلاتین با ریشه انجبار ناسازگار است.

قسمت هایی از گیاه که مورد استفاده دارویی است

مقدار خوراکی مجاز مصرف آن

مقدار خوراکی آن در تعدادی از اسناد 5-4 گرم است که در آب نیم گرم با قدری قند یا در دوشاب انگور بخورند.

روش تهیه محلول ریشه انجبار

ریشه انجبار را به مقدار 60-15 گرم نیم کوب کرده و در 1000 گرم آب نیم گرم می خیسانند و صاف آماده مصرف است.

توجه شود که در مورد ریشه انجبار نباید آب جوش مصرف شود و باید آب نیم گرم باشد تا نشاسته حل نشود. زیرا اگر نشاسته حل شود با تانن ریشه ترکیب غیر محلولی به وجود می آورد.

روش تهیه عصاره ریشه انجبار

ریشه انجبار یک واحد و آب مقطر 8 واحد. ریشه را نیم کوب کرده مدت 12 ساعت در 5 واحد از آب مقطر می خیسانند و آن را نیز صاف می کنند و دو صاف شده را مخلوط کرده می گذارند ته نشین شود و قسمت صافی روی آن را برداشته در حمام ماریه تا حد عصاره تبخیر می نمایند که قوام می آید. مقدار خوراک از این عصاره 10-1 گرم است.

برای خرید انواع گیاهان دارویی به فروشگاه ما مراجعه کنید!!

قسمت هایی از گیاه که مورد استفاده دارویی است

مشاهده تمامی محصولات فروشگاه

[1] Gleet

[2] Leucorrhea

اینستاگرام
تلگرام
آپارات
ایتا
روبیکا
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویس برامون!x