فلفل سبز تند، معجزه ای متفاوت برای شاد بودن!

معرفی فلفل سبز تند

فلفل سبزها گونه های مختلف از جنس Capsicum هستند که به طور کلی به دو صورت در بازار عرضه می شوند.

گروه اول فلفل سبز تند یا فلفل قرمز که قرمز شده آنرا فرنگی نیز می گویند. در کتب طب سنتی با نام «فلفل هندی» و « فلفل احمر» نامبرده شده است. به انگلیسی به آن Bird chilli یا Cayenne pepper گویند.

گیاهی است از خانواده Solanaceae که نام علمی آن .Capsicum frutescens L بوده و و گونه های دیگری نیز دارد که از نظر خواص کم و بیش شبیه به این گونه هستند.

گیاه شناسی فلفل سبز تند

فلفل سبز تند گیاهی است چند ساله که ارتفاع ساقه آن تا 2 متر هم می رسد دارای شاخه های منشعب برگ های آن بیضی نوک تیز که شبیه برگ ریحان ولی صاف و کمی مومی است. گل های آن به رنگ سبز مایل به سفید که در محل اتصال دمبرگ به ساقه ظاهر می شود و معمولا از هر نقطه دو گل خارج می شود.

ساقه های آن چوبی و ضخیمتر از ساقه فلفل سبز شیرین می باشد. میوه آن کمی گوشتی طول آن معمولا 3/5-2/5 سانتی متر و قطر آن 1/5-0/5 سانتی متر می باشد.

خیلی تند است. رنگ آن ابتدا سبز که اگر در آن حالت چیده شود به نام فلفل سبز مصرف می شود ولی پس از آنکه کاملا رسید رنگ آن قرمز می شود و طعم آن نیز خیلی تندتر می گردد که از گرد خشک آن فلفل قرمز یا Chilli pepper برای مصرف در غذاها تهیه می گردد.

در وسط میوه محور سفید گوشتی اسفنجی وجود دارد که تخم ها در اطراف این محور قرار گرفته اند. این فلفل ها معمولا در مناطق حاره و نواحی گرم سایر مناطق خوب رشد می کنند ولی در مناطق معتدله نیز کاشته می شوند. از گیاهان بومی مکزیک و جنوب آمریکای شمالی است.

معرفی فلفل سبز شیرین

به فارسی آنرا «فلفل دلمه ای» یا «فلفل شیرین» می نامند. به انگلیسی Guinea Pepper و Paprika و با نام علمی .Capsicum Annuum L می باشد. فلفل سبز شیرین نیز دارای انواع متعددی است که از نظر رنگ و اندازه و طعم کمی باهم تفاوت دارند.

فلفل سبز شیرین گیاهی است یکساله که ارتفاع آن از 1-0/3 متر یا کمی بیشتر، برگ های آن سبز، بیضی و نوک تیز است.

گل های آن به رنگ سفید و منفرد یعنی از محل اتصال دمبرگ به ساقه فقط یک گل خارج می شود.

میوه آن سته با غلافی گوشتی که نسبتا بزرگ می شود، طول آن به طور متوسط 15-10 سانتیمتر و قطر آن 10-5 سانتی متر است، ولی در برخی واریته ها طول آن تا 25 سانتی متر هم می رسد.

رنگ نارس آن سبز ولی پس از رسیدن کامل به رنگ های زرد قرمز و یا قهوه ای و ارغوانی بیرون می آید. در وسط آن محوری است اسفنجی گوشتی سفید که تخم های میوه در اطراف آن محور قرار گرفته اند.

بعضی میوه ها دراز و نازک است و برخی کوچکتر و گرد و بالاخره تعدادی گوشتی و مخروطی شکل می باشند.

در مناطق معتدله و سرد میوه ها معمولا شیرین تر و تندی آن کم است که به طور خام با سالاد و یا پخته آن به صورت های مختلف مصرف می شود.

ترکیبات شیمیایی موجود در انواع فلفل سبزها

از نظر ترکیبات شیمیایی و مواد عامله فلفل سبزها اولا منبع بسیار غنی ویتامین C می باشند و مقدار ویتامین C آنها به مراتب بیشتر از ویتامین C موجود در مرکبات است و مقدار آن به طور متوسط به شرح زیر می باشد.

1. فلفل سبز تند که در حالت سبزی چیده شده باشد:

گوشت غلاف تازه آنکه تخم آن خارج شده باشد (به طور خام) دارای 235 میلی گرم ویتامین C در هر 100 گرم است.

2. فلفل سبز تند که در حالت کاملا رسیده و قرمز باشد:

گوشت غلاف تازه آن با تخم یا بی تخم (خام) دارای 369 میلی گرم ویتامین C در هر 100 گرم است.

3. فلفل دلمه ای شیرین خام تازه چیده شده:

دارای 128 میلی گرم ویتامین C در هر 100 گرم است.

به علاوه دارای اسانس روغنی فرار است و اضافه بر آن تمام فلفل سبزها ماده ای به نام کاپسائیسین دارند که تندی فلفل از این ماده منشأ می گیرد. مقدار آن در فلفل های شیرین خیلی کم است ولی در فلفل های تند مقدار آن زیاد و از 1-0/2 درصد می باشد.

این ماده بیشتر در محور اسفنجی سفید رنگی که در مرکز میوه تخم ها روی آن قرار دارند، متمرکز می باشد.

خواص درمانی انواع فلفل ها

• فلفل سبز از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است.
• از نظر خواص معتقدند که بادها و گازهای غلیظ را تحلیل می برد و گرفتگی ها و انسداد را باز می کند و اگر با عسل خورده شود محرک نیروی جنسی است.
• درد دندان را تسکین می دهد.
• برای حلق مضر است و از این نظر باید با عناب خورده شود مقدار خوراک از گوشت غلاف آن تا 7 گرم است و تخم آن خیلی گرمتر از گوشت آن است.
• اگر ماهی را با آن بپزند ضررهای ماهی را رفع می کند.
•  در مورد اشخاص سرد مزاج فلفل به عنوان دارو و برای سوء هاضمه و فلج و نقرس مفید است.
• در برخی مناطق عربی آن را به عنوان عوامل مقوی نیروی جنسی و دافع اسهال خونی مخلوط با سایر داروهای مربوطه مصرف می کنند.
• بررسی حکما نشان داده است اشخاصی که معمولا فلفل هندی یا فلفل دلمه ای زیاد می خورند بندرت مبتلا به بواسیر می شوند و به همین دلیل از عوامل ضد بواسیر محسوب می شود.

بهترین نوع مصرف آن اول عصاره و آب آن است و بعدا هم گرد آنکه به شکل حب مصرف می شود. مقدار خوراک از عصاره آبی آن 60-50 سانتی گرم و مقدار خوراک از گرد آن 1-0/75 گرم است که نصف صبح و نصف عصر خورده شود.

در چین و هندوچین از برگ فلفل دلمه ای شیرین (C .annuum) برای تسکین درد دندان استفاده می نمایند و از میوه آن برای تقویت معده که جریان خون را در معده تسریع می کند استفاده می شود.

فواید استعمال خارجی فلفل ها

در استعمال خارجی به عنوان ضماد برای ورم های روماتیسمی و ورم های حاصل از سرما زدگی و رطوبت زدگی و همچنین در موارد نیش گزندگان سمی و گاز جانوران به عنوان تریاق و ضد سم به کار می رود.

در شبه جزیره مالایا برای شفای سوء هاضمه و وبا و مالاریا و تب مخملک به کار می رود.

از ریشه آن به عنوان یکی از اجزای داروی ضد سوزاک استفاده می شود. در اندونزی شیره برگ های خام فلفل سبز برای تحریک و تسریع تولد بچه خورانیده می شود.

موارد مصرف استعمال خارجی میوه فلفل سبز تند

در مورد فلفل سبز تند (C .frutescens) معمولا میوه آن در استعمال خارج در هندوچین به عنوان قرمز کننده پوست و در استعمال داخلی به صورت ادویه است و برای تقویت معده و به عنوان معرق و معالجه ناراحتی های هاضمه و یرقان و ناراحتی های کبد توأم با استسقاء مینات مفید است و به علاوه محرک و بزاق آور و تونیک است.

طبق نظر جوردانوف عصاره این فلفل برای از بین بردن باسیل تیفوس مؤثر است.

در شبه جزیره مالایا از گرد پوست این فلفل برای معالجه تهوع، سوءهاضمه، اسهال و وبا استفاده می شود. در فیلیپین برگ های له شده این فلفل را با آهک مخلوط کرده روی ورم ها و قسمت های متورم بدن می اندازند و از قسمت تند فلفل و برگ های آن ضمادی درست می کنند که برای التیام زخم و رفع سردرد به کار می برند.

تهیه پودر فلفل قرمز تند

فلفل فرنگی را به مقدار مورد نظر گرفته و در گرمخانه با درجه حرارت 25 درجه سانتی گراد خشکانیده نرم کوبیده از الک بیرون می کنند این گرد به عنوان عامل محرک معدی مصرف می شود و مقدار خوراک آن 1-0/75 گرم است که در دو بار صبح و عصر خورده شود. بدیهی است اشخاص گرم مزاج نباید مصرف کنند.

تهیه حب فلفل فرنگی: گرد فلفل فرنگی 2 گرم با عسل و همچنین مغز ریشه شیرین بیان ساییده شده هر کدام به مقدار کافی مخلوط نمایند و از آن 20 حب بسازند. این حب ها را در عرض روز نصف تعداد صبح نصف عصر بخورند برای رفع بواسیر دردناک و هیجان زا بسیار نافع است.

نظری به تحقیقات علمی جدید در مورد خواص درمانی فلفل قرمز تند

طبق نظر کارشناسان طبیعت درمانی: فلفل قرمز یکی از گیاهان بسیار مفید درمانی است.

فلفل قرمز را نباید با فلفل سیاه یا سرکه و یا خردل که هر یک به نوعی در ردیف چاشنی های تند هستند اشتباه کرد، زیرا اینها محرک هستند در صورتی که فلفل قرمز آرامبخش و مسکن است.

مثلا گرد فلفل قرمز را براحتی می توان روی زخم های باز یا کهنه گذارد و بسیار شفابخش است و هیچگونه تحریکی نمی کند. ولی فلفل سیاه و خردل و سرکه اگر روی زخم گذارده شوند تحریک می کنند و خاصیت التیام زخم ندارند.

ضماد آن برای روماتیسم و التهاب ها و ذات الجنب به صورت استعمال خارجی و در برخی موارد حتی به صورت مصرف داخلی بسیار کمک می کند.

در مصرف داخلی در عین حال که نیرو بخش است ضد اسپاسم نیز می باشد. برای کلیه ها طحال و لوزالمعده مفید است در موارد قفل شدن فک ها که در برخی موارد رخ می دهد اثر مفید دارد.

خواص شفابخش فلفل قرمز تند

در مورد یبوست گرد فلفل قرمز بسیار مفید است زیرا حرکت دودی شکل روده ها را تحریک می کند. برای حصول این منظور هر روز به مقدار کم باید با غذا مصرف شود. در سرماخوردگی ها مصرف فلفل قرمز با دوز بالا اثر مفید و سریع دارد.

منظور از دوز بالا در حدود 600 میلی گرم تا یک گرم است. بدیهی است دوز بالا برای اشخاص مختلف فرق می کند برخی بیشتر از دیگران احتیاج دارند.

برای تسکین سرفه های شدید بخصوص در مواردی که اخلاط زیادی در بیماری تنفسی است فلفل قرمز در بیرون انداختن اخلاط بسیار کمک می کند و در نتیجه سرفه رفع می شود فلفل قرمز در موارد حمله های خفگی مبتلایان به آسم اثر مفید دارد (اگر آلرژی نداشته باشند).

فلفل قرمز یک ماده ضدعفونی کننده است بنابراین به صورت غرغره برای ضد عفونی حلق توصیه می شود. فلفل قرمز بسیار مفید است.

در موارد خونریزی های رحمی، مخلوط با گل و برگ و پوست گیاه برای قطع خونریزی بسیار مؤثر است.

به صورت مشمع طبی فلفل قرمز برای رفع احتقان های حاد در موارد بیماری های ذات الریه و ذات الجنب و سایر موارد مشابه اثر مفید دارد.

فلفل قرمز بهترین محرک مفید و شفابخش در موارد اسهال ساده و اسهال خونی می باشد. برای رفع گرفتگی عضلات که به دراج شدن معروف است.

نظری به نتایج تحقیقات جدید علمی جهان درباره فلفل

فلفل قرمز بهترین داروی ریه و خلط آور و قوی است و برای پیشگیری و تسکین برونشیت مزمن و امفیزما مفید است.

ضد احتقان می باشد و برای حل شدن لخته های خون کمک می کند و مسکن درد است و با خوردن آن ایجاد لذت و نشاط می شود.

اگر مقدار 20-10 قطره سوس فلفل قرمز تند را در یک گیلاس آب ریخته و هر روز بخورند و یا 3 بار در هفته غذای تند با فلفل قرمز بخورند مجاری تنفسی بدن را از احتقان رها می سازد، از برونشیت مزمن پیشگیری می کند و سرماخوردگی و برونشیت را آرام می بخشد.

خوردن دو قاشق قهوه خوری از گرد فلفل قرمز مکزیکی مکانیسم حل کردن لخته خون در بدن را تحریک و فعال می کند و انسان را در مقابل حمله های قلبی و سنکوپ حفظ می نماید.

فلفل قرمز پاک کننده ریه ها

طبق نظر دکتر زیمنت که از کارشناسان معروف بیماری ذات الریه است، فلفل قرمز برای انواع شکل های برونشیت های مزمن و امفیزما مفید است.

دکتر زیمنت می گوید شاید در اثر ماده تند کاپسائی سین در فلفل قرمز که دهان و زبان را می سوزاند این گیاه در ردیف داروهای مؤثر سینه ای و خلط آور قرار گرفته است. دکتر زیمنت فلفل قرمز را، روبی توسین طبیعی می نامد.

توجیه دکتر زیمنت این است، همین که فلفل قرمز خورده شد معده تحریک شده و خود به خود به سلول های برونش ها علامت می دهد که مایعی ترشح کرده و موجب رقیق شدن و کاهش لزجی و چسبندگی اخلاط ریه و گلو گردند و در نتیجه اخلاط به راحتی خارج می شوند.

تحقیقات علمی او نشان می دهد که خوردن فلفل قرمز برای پیشگیری برونشیت مزمن مفید است و اگر شروع شده باشد نیز کمک می کند بیمار براحتی با آن مدارا کند.

تحقیقات علمی محققان سوئدی در مورد جانوران آزمایشگاهی نشان می دهد که مصرف یک دوز از ماده کاپسائی سین موجب کاهش حساسیت ریه ها شده و قسمتی از آسیب های وارده به سلول های برونش ها و تراخه را کاهش داده و انقباض های برونشی که در اثر کشیدن سیگار ایجاد شده رفع می نماید.

با این توجیه فلفل قرمز ممکن است برای مبتلایان به آسم و سایر بیماران مبتلا به ناراحتی های مجاری تنفسی کمک نماید (البته اگر آلرژی نداشته باشند و آسم آنها آسم آلرژیک نباشد) دکتر زیمنت همچنین معتقد است که فلفل قرمز موجب پاک کردن سینوس ها می شود و در موارد سرماخوردگی های معمولی نیز مفید است.

فلفل قرمز تند به عنوان مسکن درد

در طب سنتی کهن جهان معمول بوده است که از عصاره فلفل قرمز تند برای بیهوشی های موضعی در موارد دندان درد و برای درمان ورم ملتحمه استفاده می کرده اند.

در توصیه های پزشکی حکمای طب سنتی ایران آمده است که برای تسکین درد در ناحیه ای از بدن ضماد فلفل قرمز مخلوط با آرد عدس تجویز می شده است و حالا جالب این است که در قرن بیستم دانشمندان و محققان این روش ها را تأیید و مکانیسم تأثیر فلفل قرمز را به عنوان مسکن درد با آزمایش های علمی نشان می دهند.

تحقیقات علمی جدید دانشمندان نشان می دهد که ماده کاپسائی سین (ماده عامل تندی فلفل قرمز) موجب ایجاد تنبلی و نارسایی در کار سلول های عصبی منتقل کننده درد می شود زیرا ماده (Sullstance P) را که عامل انتقال درد در آن سلول ها می باشد و درد را به سیستم اعصاب مرکزی منتقل می کند کاهش می دهد و در نتیجه احساس درد سرکوب می شود.

به این دلیل است که اگر کاپسائی سین در موضع دندان که درد می کند گذارده شود احساس درد را کم می کند و اگر روی پلک های متورم و دردناک گذارده شود موضع را بی حس کرده و التهاب را کاهش می دهد.

نظر دانشمندان درباره ماده کاپسائی سین در فلفل

طبق تحقیقات توماس برکس مدیر گروه داروشناسی در مرکز تحقیقات علوم پزشکی توسان وابسته به دانشگاه آریزونا، یک تزریق از ماده کاپسائی سین انواعی از دردهای مزمن خوک آزمایشگاهی را در مدت یک هفته کاملا تسکین داده است و اگر پماد کاپسائی سین روی پوست مالیده شود موجب کاهش دردهای مبهم می شود.

دکتر برکس معتقد است دیری نخواهد پایید که ماده کاپسائی سین در ردیف داروهای مسکن درد بخصوص دردهای آرتروزی به بازار عرضه شود.

طبق نظر دکتر پل روزن کارشناس روانشناسی در دانشگاه پنسیلوانیا، وقتی که پس از خوردن فلفل قرمز از تندی آن در دهان احساس سوزش می کنید، احساس با نتیجه خوبی است زیرا احساس سوزش و تندی در زبان و گلو مغز را تحریک می کند که ماده ای بنام اندورفین ترشح کند که نوعی مورفین طبیعی است و باعث از بین بردن احساس درد و ایجاد کمی احساس فرح و نشاط می شود.

معجزه اندروفین برای شاد بودن

اندورفین از دسته مواد شیمیایی مغز هستند که منشأ شادی و ایجاد حظ و لذت می باشند.

در عین حال دکتر روزن که خواص فلفل قرمز تند را در مکزیک و در امریکا در قشر وسیعی مطالعه کرده است، اضافه می نماید اشخاصی که به طور مستمر فلفل قرمز مصرف می کنند تأثیر آن برای ایجاد نشاط و لذت بتدریج کاهش می یابد و برای وصول مسرت و نشاط کافی باید مقدار بیشتری بخورند تا آن حالت به آنها دست دهد.

به عبارت بهتر این قبیل اشخاص به نوعی اعتیاد رسیده اند و ایجاد حظ و نشاط دائمی برای آنها غیر قابل درک می شود.

احتیاط در مصرف انواع فلفل ها

نکته ای که ذکرش در اینجا لازم است این است که خوردن فلفل قرمز در عده ای ایجاد ناراحتی می نماید و اشخاصی که دارای مزاج گرم هستند نمی توانند فلفل قرمز تند را بخصوص در مصارف داخلی تحمل نمایند.

به علاوه اشخاصی که آلرژی دارند از خوردن و مصرف آن محروم می باشند به هرحال بهتر است مصرف فلفل قرمز تند همیشه با جلب نظر و مشورت با کارشناسان گیاه درمانی و پزشکان باشد.

برای رفع تندی فلفل قرمز تند توصیه های مختلفی است. در هندوستان مرسوم است کمی ماست می خورند بلافاصله التهاب زبان و معده آرام می شود.

در تایلند دانشمندان معتقدند که ماده فعال تندی فلفل قرمز در چربی حل می شود لذا برای رفع تندی مقداری شیر پرچربی یا بستنی چرب می خورند. معمولا شیر تأثیرش سریع تر و بهتر است.

اشخاص گرم مزاج آن را نباید بخورند زیرا عکس العمل شدید دارد و آب چشم و سوزش چشم و ورم چشم می آورد.

برای خرید انواع گیاهان دارویی به فروشگاه ما مراجعه کنید!!