موریانه خرما چگونه آفتی است؟

حشرات نر و ماده بالدار موریانه خرما، به رنگ قرمز آجری با بالهای شفاف میباشند رگهای اصلی بال زرد رنگ و رگهای فرعی کمرنگ است. طول بدن جانوران نر حدود ۹ میلیمتر است.

تشخیص این گونه از موریانه های مشابه از روی تزیینات روی سر و دندانه های آرواره بالا در حشرات نر و خصوصیات میکرومرفولژیک دیگر صورت میگیرد.

موریانه های بالدار نر و ماده غالبا در ماههای بهار پاییز که درجه حرارت ملایم است از لانه خارج می شوند و پس از پرواز جفت گیری لانه سازی می کنند و کلنی جدید تشکیل می دهند.

کلنی موریانه خرما اغلب در عمق ۴۰ تا ۵۰ سانتی متری خاک ساخته می شود . این عمق در رابطه با رطوبت خاک میباشد. در مناطق خشک موریانه ها برای فرار از کمبود رطوبت خاک لانه های خود را در مجاورت ریشه نخلها می سازند.

موریانه خرما از نظر رژیم غذایی به چوب های خشک قناعت نکرده و به بافت های زنده تنه گیاهان مختلف و آوند ها حمله می کنند و از شیره نباتی که در اثر قطع آوند ها بیرون می ریزد می خورند.

ساقه گندم و ذرت یا پنبه را از داخل خاک خالی میکنند و از بافتهای نرم داخل این ساقه ها می خورند و موجب توقف رشد گیاهان میزبان می گردند. در داخل این کانال ها رفت و آمد کرده و از بافتها، آوند ها و شیره گیاهی تغذیه میکنند. کلنی موریانه دایمی است و ممکن است چندین سال روی تنه یک درخت خرما دیده شوند.

مبارزه موثر با موریانه خرما

در مبارزه در طبیعت این حشرات توسط پرندگان مورچگان و پداتور های دیگر مورد حمله قرار می گیرند.
در مبارزه مصنوعی علیه این آفت کاشتن پاجوشهای سالم و قوی انجام عملیات زارعی مناسب که موجب می شود نخلها سالم و شاداب باقی بمانند از شدت خسارت این آفت کم می کند.
انجام عملیات شخم و بیل زدن خاک اطراف تنه نخل ها به تقویت نخاها و بر هم زدن محیط زندگی موریانه ها کمک می کند.
با خراب کردن لانه موریانه ها می توان از خسارت آن جلوگیری کرد.