سیر و پیاز دو یار جدانشدنی پر خاصیت

سیر و پیاز دو یار جدانشدنی پر خاصیت

معرفی پیاز رسمی در کتب طب سنتی

در کتب طب سنتی پیاز را با نام عربی «بصل» می شناسند. پیاز گیاهی است از خانواده Liliaceae با نام علمی .Allium cepa L که به انگلیسی آنرا Onion می نامند. نام پیاز را به گیاه و به غده متورم ورقه ورقه گوشتی زیرزمینی آن می گویند.

پیاز گیاهی دو ساله با برگ های لوله ای استوانه ای و توخالی است. ساقه گل دهنده آن به ارتفاع 1/3-1 متر و استوانه ای توخالی است و قسمت پایین آن متورم است.

گل های آن مجتمع و به صورت چتر مدور و حجیم به رنگ سفید یا بنفش دیده می شود.  در تابستان در انتهای ساقه گل دهنده دیده می شوند. دانه های آن ریز و سیاه می باشد که در کپسولی قرار دارند.

به طور کلی دو نوع پیاز وجود دارد، پیاز نوع سفید و پیاز نوع رنگی (قرمز، بنفش یا مخلوط)، که پیاز نوع سفید شامل ارقامی است که برای
کاشت بهاره و برداشت اوایل پاییز مناسب هستند.

معرفی پیاز رسمی در کتب طب سنتی

انواع مختلف پیاز را چگونه می کارند؟

کاشت پیاز سفید یا نوع پاییزه: برای کاشتن این نوع پیاز، بذر آنرا اواخر تابستان در خزانه می کارند و گیاهان بدست آمده را در آبان ماه و یا در اوایل فروردین سال بعد به مزرعه منتقل می کنند، به این ترتیب غده های پیاز بدست آمده از این کاشت را می توان در خرداد ماه برداشت کرد. (نوع پیاز سفید زودرس)

کاشت پیاز رنگی: هدف از کاشت این نوع پیاز، برداشت محصول پیاز در مرداد ماه و شهریور ماه است که در فصل زمستان مصرف شود. برای این هدف مطمئن ترین راه این است که پیازهای کوچکی را که از کاشت بذر در سال قبل به دست آمده است.

در بهار در خاک مزرعه با فاصله بین خطوط 25 سانتی متر و فاصله بوته های 15 سانتی متر کاشته شود و این پیازها معمولا پس از 3-4 ماه قابل برداشت هستند و پیازهای درشتی در اواخر تابستان برداشت میشود که آنها را پهن میکنند که خشک شوند و به اصطلاح پیاز انباری خشک تهیه شود و در فصل زمستان مصرف می شود.

ترکیبات شیمیایی موجود در پیاز

ترکیبات شیمیایی که در پیاز وجود دارد اسانس ها و سولفیدهای آلی هستند. در فلس ها و ورقه های پیاز مواد کاتچول و پروتوکاتچوئیک اسید وجود دارد.

مقدار اسانس پیاز 0/05 درصد تمام گیاه است. در پیاز یک ماده محرک قلب وجود دارد. خوردن پیاز قند خون را کاهش می دهد و ترشح صفرا را زیاد میکند جزء عمده اسانس خام پیاز ماده آلیل پروپیل دی سولفید است. شیره پیاز تازه تا حدودی باکتری کش است.

تزریق زیرجلدی 2 میلی لیتر عصاره پیاز برای هر کیلوگرم وزن خرگوش مقدار ترشح ادرار آن را از 13 به 26 میلی لیتر در روز افزایش داده است. در پیاز ماده ای به نام گلیکولیک اسید وجود دارد. از پوست پیاز کوورستین خالص گرفته شده است.

از پوسته ها و ورقه های قهوه ای خشک خارجی پیاز فلاونوئید و سایر ترکیبات فنلی گرفته شده و از پوسته های گوشتی وسط آن نیز مواد فوق الذکر به دست آمده است.

در اجزای مختلف گیاه اسیدهای فنلی از جمله فنولیک اسید و ترکیبات قندی وجود دارد. در هر یک صد گرم پیاز خام رسیده مواد زیر موجود است:

آب 89 گرم، پروتئین 1/5 گرم، هیدرات های کربن 8/7 گرم، خاکستر 0/6 گرم، کلسیم 27 میلی گرم، فسفر 36 میلی گرم، آهن 0/5 میلی گرم، پتاسیم 157 میلی گرم، ویتامین آ دارای 40 واحد بین المللی، تیامین 0/03 میلی گرم، رایبوفلاوین 0/04 میلی گرم، نیاسین 0/02 میلی گرم، ویتامین سی 10 میلی گرم، انرژی غذایی 38 کالری.

ترکیبات شیمیایی موجود در پیاز

اگر پیاز بخوریم چه اتفاقاتی در بدن ما رخ می دهد؟

پیاز گیاه معجزه گری است که از زمان های بسیار قدیم وارد زندگی بشر شده است و خواص فوق العاده ای دارد. پیاز از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی گرم و خیلی خشک است و در ضمن رطوبت نیز دارد.

  • پیاز محرک و نرم کننده سینه و تقویت کننده نیروی جنسی و قاعده آور است و همچنین پیاز ضد سرفه و قاعده آور و مدر است.
  • در شیره تازه پیاز یک عامل هایپوگلی سیمیک (یعنی عاملی که موجب پایین آمدن قند خون می شود یافته اند) که در اثر بخار فرار است و فعالیت خود را از دست می دهد حتی اگر از ضدعفونی کننده ها به آن اضافه شود و خنک و سرد شده باشد.
  • پیازچه و موسیر دارای خواصی مشابه پیاز هستند.
  • پیاز و پیازچه و موسیر محلل و ضدعفونی کننده و التیام دهنده زخم هستند. اگر آب آنها با عسل مخلوط شود برای محل سوختگی مفید است.
  • بازکننده گرفتگی ها و انسداد مجاری است و اشتها آور است
  • برای تقویت نیروی جنسی بسیار مؤثر می باشد.
  • خوردن خام آن با نان در مسافرت و در مواقع عوض شدن آب و هوا مفید و سلامت بخش است.
  • مدر است و خرد کننده سنگ کلیه و در بیماری های استسقا یا آناسارکا که مایع در زیر بافت جلدی جمع می شود پیاز که مدر است خیلی مؤثر است.
  • در مورد اخیر مرسوم بوده که رژیم شیر و پیاز داده شود. به این ترتیب که غذای مریض مبتلا به استسقا لحمی فقط سه بار در شبانه روز شیر با قدری قند بوده که پس از آشامیدن شیر یک دانه پیاز خام خورده شود، این رژیم در رفع استسقا بسیار مؤثر است البته در مواردی که مریض بتواند پیاز بخورد و عوارضی نداشته باشد.اگر پیاز بخوریم چه اتفاقاتی در بدن ما رخ می دهد؟

آیا اگر پیاز را بپزیم باز هم پرفایده است؟

بله البته زیرا پخته آن ملین است. پخته آن در سرکه و یا پرورده آن در سرکه برای یرقان و طحال و برانگیختن اشتها و تقویت هاضمه و جلوگیری از حال بهم خوردگی صفراوی و بلغمی نافع است و خوردن پخته آن در شیر برای رفع درد دل به کار می رود.

  • پخته آن در موارد نفخ و اسهال خونی مصرف می شود.
  • ضماد پیاز پخته به تنهایی یا با داروهای مناسب برای نرم کردن ورم های سرد و با زرده تخم مرغ و یا روغن تازه یا پیه برای دفع دردهای مقعد و خارش و تحلیل ورم مقعد مفید است.
  • ضماد آن روی پوست اصولا خون را به طرف پوست جلب می کند و رنگ چهره را درخشان می نماید.
  • اسراف در خوردن آن موجب ایجاد فراموشی و نفخ و بادهای غلیظ و خلط غلیظ و تشنگی و سردرد است، برای این کار باید پیاز را با آب و نمک شست و با سرکه خورد و بعد از خوردن پیاز برای اجتناب از ناراحتی های جانبی آن آب انار و کاسنی میل شود.
  • خوردن پیاز به تنهایی مانع تأثیر داروهای بد و سموم است.
  • برای رفع ضرر گاز گرفتن سگ هار مفید می باشد، برای این کار باید تا سه روز هر روز در حدود سیصد گرم خورده شود.
  • پیاز برای گرم مزاجان مضر است.
  • نکته مهم: در تمام موارد مصرف، پیاز سفید بزرگ مؤثرتر از سایر انواع پیاز می باشد.

آیا اگر پیاز را بپزیم باز هم پرفایده است؟

آب پیاز چه خواص و کاربردهای درمانی دارد؟

ریختن قطره آب آن در چشم برای خارش و جرب پلک و آغاز نزول آب (آب سفید) و با عسل برای زخم چشم و ضعف بینایی نافع است. ریختن آن در بینی پاک کننده دماغ و بوییدن آن برای رفع ضرر تعفن هوا مفید است. چکانیدن آب آن در گوش برای رفع سنگینی شنوایی و طنین در گوش و پاک کردن چرک و تحلیل ورم آن مفید است.

خوردن آب و عصاره آنکه با کوبیده شدن پیاز به دست آید در حدود 50-100 گرم برای عقرب گزیده مفید است و ضماد کوبیده پیاز که در محل نیش زدگی عقرب گذارده شود، خیلی نافع است.

آب پیاز چه خواص و کاربردهای درمانی دارد؟

چکار کنیم دهانمان بوی پیاز نگیرد؟

برای رفع بدبویی پیاز می توان باقلا و یا گردوی پخته و یا نان سوخته خورد و پیازداغ یا پیاز سرخ شده این ناراحتی ها را ندارد و بو نیز ندارد. تخم پیاز خشک و گرم است و برای ازدیاد نیروی جنسی مفید است. ضماد تخم پیاز برای جلوگیری از ریختن مو نافع است، مقدارخوراک آن تا 5 گرم است.

اشخاصی که در مقابل پیاز حساسیت دارند و اشخاصی که سابقه خونروی و ناراحتی های پوستی دارند باید از خوردن پیاز اجتناب کنند.

یافته های تحقیقات علمی جهان در دو دهه 80-70 درباره پیاز

پیاز گیاه معجزه گری است که در رژیم های غذا درمانی از مهمترین عناصر برای مقابله و درمان بیماریها است.

دانشمندی به نام دکتر گرویچ استاد پزشکی در دانشگاه Tufts نسخه معروفی برای بیماران قلبی خود دارد «پیاز بخورید». تحقیقات علمی و تجربیات دکتر گرویچ او را قانع کرده است که پیاز در بالا بردن جزء مفید HDL در کلسترول خون نقش مؤثری دارد.

طبق نظر این دانشمند مقدار خوراک مؤثر پیاز مصرف روزانه نصف یک پیاز متوسط خام یا معادل آن عصاره پیاز است و اثر آن پس از دو ماه محسوس است.

دکتر گرویچ در بررسی هایی که در آزمایشگاه با تجزیه پیاز برای یافتن مواد مختلف آن نموده تا به حال حدود 150 نوع مواد مختلف شیمیایی در پیاز یافته است، ولی هنوز ماده مؤثری که در پیاز موجب بالا رفتن جزء مفید HDL کلسترول خون می شود پیدا نکرده است.

ولی تجربیات او نشان می دهد که پیاز خام به هرحال اثرش بیشتر است و حرارت معمولا خاصیت HDL افزایی پیاز را کاهش می دهد. وی معتقد است پیاز پخته نیز ه طور کلی بدون خاصیت نیست و برای عروق قلبی از طرق دیگری آثار مفید دارد.

یافته دیگر در مورد پیاز این است که در بدن به عنوان یک ماده ضد انعقاد خون عمل می کند و سیستم حمایتی بدن در مورد ضد لخته شدن خون را تقویت و تحریک می کند.

دانشمندان و محققان هند نیز در مورد پیاز به نتایج مشابهی رسیده اند و هر دو گروه معتقدند که پیاز از راه های مختلفی در کاهش خطر بیماری های قلبی مؤثر است.

نقش مصرف پیاز در بیمارهای های قلبی و عروقی

از سال 1960 که نظریه اثر چربی های اشباع شده در کثیف کردن خون و ایجاد بیماری های عروقی قلب مطرح گردید. ترکیبات مختلف دارویی و خوراکی و استروژن ها و سالیسیلات ها و انواع داروهای شیمیایی ضد بیماری های قلبی مورد آزمایش قرار گرفت ولی اغلب آنها قدرت کافی برای مقابله با خطر بیماری های قلبی از خود نشان ندادند و بتدریج از صحنه کنار گذارده شدند.

تا سرانجام روزی دکتر گوپتا استاد پزشکی دانشکده پزشکی لوکنا و هندوستان، اعلام کرد «چرا بین خوراکی ها پیاز را از این نقطه نظر آزمایش نکنیم» و او یک سلسله تحقیقات علمی را در این زمینه آغاز کرد و نتیجه گرفت که خوردن روزانه حدود 60 گرم پیاز کامل خام مقدار کلسترول خون را محسوسا کاهش می دهد.

آزمایش های دیگر او نشان داد که این خاصیت در پیاز پخته یا خشک نیز کم و بیش وجود دارد. آزمایش های دیگری نشان می دهد که پیاز به علت داشتن ماده ای به نام پروستاگلاندین در کاهش فشار خون نیز مؤثر است.

در طب سنتی کهن از پیاز در بیماری های قند استفاده می شده است در سال 1923 تحقیقات دانشمندان نشان داده است که در پیاز ماده ای است که قند خون را کاهش می دهد.

در سال 1960 دانشمندان در تحقیقات خود به ماده ای در پیاز برخورد کرده اند که از نظر خواص معادل 77 درصد مقدار مصرف استاندارد تولبوتامید یا اوریناز است و با خوردن پیاز ساخت و ترشح انسولین در بدن را تحریک می نماید بدون اینکه عوارض جانبی آن را داشته باشد.

آیا پیاز خواص آنتی بیوتیکی دارد؟

تحقیقات دیگری نشان می دهد که پیاز یک آنتی بیوتیک قوی است. اولین بار اواسط سال 1800 لویی پاستور پیاز را از این نظر مورد آزمایش قرار داد و اعلام نمود که پیاز نوعی ضد باکتری قوی است.

تحقیقات بعدی نشان داد که پیاز و اسانس پیاز برای کشتن و انهدام باکتری های بیماریزا مؤثر است. از جمله ضد سالمونلا و اشریچیا کولی که از باسیل های کولون است، می باشد. در آزمایشی اثر پیاز بر ضد عامل سل مشاهده شده است.

دانشمندان روسی بین 150 گیاه که از نظر ضد باکتری بودن آزمایش نموده اند سیر و پیاز قوی ترین بوده است. اگر 8-3 دقیقه مقداری پیاز خام جویده شود مخاط دهان به کلی استریل می شود.

دکتر اروین زیمنت که از صاحب نظران و کارشناسان معروف بیماری های ریه است پیاز را داروی مؤثری برای سرماخوردگی میداند، زیرا پیاز بسیار خلط آور است و با تحریک مخاط اخلاط را از ریه ها به گلو آورده و با سرفه موجب خارج شدن آن را فراهم می سازد.

پیاز به علت ترکیبات گوگردی که دارد از مواد ضد سرطان نیز می باشد. محققان در مرکز تحقیقات بیمارستان اندرسن و موسسه تومور ماده ای به نام پروپیل سولفاید در پیاز یافته اند که از فعال شدن مواد سرطانزا جلوگیری می کند.

دانشمندان دندانپزشکی هاروارد و همچنین موسسه ملی سرطان نیز در تحقیقات به آثار مشابهی در مورد خواص ضد سرطانی پیاز رسیده اند.

نقش مصرف پیاز در بیمارهای های قلبی و عروقی

معرفی دو گونه مهم پیاز رسمی

دو گونه دیگر از جنس Allium که به عنوان سبزی خوردن و یا نوعی ادویه تازه مصرف می شود که در زیر به طور مختصر شرح داده می شوند.

1.پیازچه: گیاهی است چندساله به نام انگلیسی Chive و با نام علمی .Allium Fistulosum L و از خانواده Liliaceae. خواص پیازچه شبیه پیاز است.

معرفی دو گونه مهم پیاز رسمی

2.موسیر: به فارسی سیر کوهی نیز می گویند در کتب طب سنتی «ثوم جبلی» آمده است طعم آن کمی تلخ است به همین جهت آن را «تلخ پیاز» هم می گویند.

خواص آن شبیه پیاز و سیر است. جوشانده 150 گرم پیاز یا موسیر در یک لیتر آب عسل به عنوان جوشانده مدر مصرف میشود و در مواردی که دفع ادرار با مشکل مواجه است بسیار اثر مفید دارد.

در هندوستان موسیر را به عنوان افزایش دهنده نیروی جنسی تجویز می کنند و قطره آن را برای تسکین درد گوش مصرف می کنند.

معرفی دو گونه مهم پیاز رسمی

مختصری از سوابق تاریخی شناخت و مصرف سیر و پیاز

سیر و پیاز از قدیمی ترین گیاهانی هستند که بشر شناخته و مصرف می کرده است و در مصر و چین شاید قرن ها قبل از ثبت تاریخ نیز کاشته می شده است. تعداد زیادی نیز نمونه های سیر در قبر توتان خامن در مصر یافت شده است که از آثار تاریخی 1358 قبل از میلاد مسیح می باشد.

قوم اسرائیل در زمانی که از مصر به ارض موعود کوچ می کردند از دوری و در اختیار نداشتن تعدادی از میوه ها و سبزی ها از جمله سیر شکوه داشتند و در تورات آمده است که ما به یاد می آوریم ماهی ها را که در مصر می خوردیم همچنین خیارها، خربزه ها، تره، پیاز و سیر را.

سیر غذای عمومی کارگران رومی بوده و برای اینکه سربازان قوی تر شده و شجاعت بیشتری از خود نشان دهند نیز به آنها سیر داده می شده است. سقراط در حدود 400 سال قبل از میلاد به خواص طبی سیر اشاره کرده و 500 سال بعد دیوسکوریدس از دانشمندان یونان، نیز به تأثیر آن برای معالجه بواسیر و به عنوان مدر پی برده است.

خواص شفابخش مصرف سیر

سیر و پیاز توسط رومی ها به مصر آورده شده است و در زمان شکسپیر ادیب و شاعر معروف انگلیسی نیز شناخته بوده است. در نمایشنامه رویای نیمه شب تابستان آمده است که اغلب هنرمندان نمایشنامه برای اینکه بوی خوبی از دهان آنها خارج شود، ناچار بودند از خوردن سیر و پیاز خودداری نمایند.

در روزگاران کهن خواص شفابخش متعددی به سیر نسبت داده می شده است و سیر به عنوان تقویت کننده معده، ضدعفونی کننده، معالجه آسم و سرفه و برونشیت و معالجه صرع، روماتیسم و جذام و سرماخوردگی تجویز می شده است.

ضمنا از داروهای ضد کرم و نرم کننده سینه نیز به شمار می رفته است. در قرن اخیر در 1916 در جریان جنگ های اول جهانی ارتش انگلیس از سیر به عنوان ضدعفونی کننده در التیام زخم های سربازان استفاده وسیع می کرده است.

در مورد ورود پیاز به آمریکای شمالی آنچه که تاریخ نشان می دهد این است که پیاز یکی از گیاهانی بوده که کولومبوس به دنیای جدید وارد کرد و او در مسافرت دوم خود در ژانویه سال 1494 پیاز را در شهر ایزابلا در جمهوری دومینیکن کاشته است. پس از آن به سرعت پیاز از آنجا به مکزیکو و آمریکای مرکزی و جنوبی و شمالی انتشار یافته است.

مختصری از سوابق تاریخی شناخت و مصرف سیر و پیاز

برای خرید انواع گیاهان دارویی به فروشگاه ما مراجعه کنید!!

مشاهده تمامی محصولات فروشگاه

اینستاگرام
تلگرام
آپارات
ایتا
روبیکا
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویس برامون!x